Naar inhoud springen

vuurpiel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

vuurpiel m (Nederlands: vuurpijl)

Sinneniem
Verbuging

vuurpiele, vuurpielke


e deil vuurpiele [2]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vuurpiel m /vʉ̜́:r̥pí:l/

  1. 'n saort vuurwerk det neet ómplóf, meh waal hieël fèl leech aafguuef, die gebroek wuuert veur aandach te trèkke bie noead
  2. 'n klein raket mit vaste brandjstóf die flot de lóch in klump en ómplóf mit daomit alderhenj aan kluueren en vörm
Aafbraeking
  • vuur-piel
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vuurpiel vuurpiele vuurpielen
IPA /vʉ̜́:r̥pí:l/ /vʉ̜́:r̥pí:le/ /vʉ̜́:r̥pí:len/
dim. sjrif vuurpielke vuurpielken vuurpielkes
IPA /vʉ̜́:r̥pí:l̥kʲe/ /vʉ̜́:r̥pí:l̥kʲen/ /vʉ̜́:r̥pí:l̥kʲes/ /vʉ̜́:r̥pí:l̥kʲez/
dat. sjrif vuurpiel vuurpiele vuurpielen
IPA /vʉ̜́:r̥pí:l/ /vʉ̜́:r̥pí:le/ /vʉ̜́:r̥pí:len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

bewirk