Naar inhoud springen

waterkantj

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

waterkantj m /wá:tər̥káɲ̊c/

  1. 't landj det drek aan e water grens
Aafbraeking
  • wa-ter-kantj
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif waterkantj waterkantje waterkantjen
IPA /wá:tər̥káɲ̊c/ /wá:tər̥káɲɟ/ /wá:tər̥káɲ̊cə/ /wá:tər̥káɲ̊cən/
dim. sjrif waterkentje waterkentjen waterkentjes
IPA /wá:tər̥kʲǽɲ̊ce/ /wá:tər̥kʲǽɲ̊cen/ /wá:tər̥kʲǽɲ̊ces/ /wá:tər̥kʲǽɲ̊cez/
dat. sjrif waterkantj waterkantje waterkantjen
IPA /wá:tər̥káɲ̊c/ /wá:tər̥káɲɟ/ /wá:tər̥káɲ̊cə/ /wá:tər̥káɲ̊cən/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif waterkantj waterkenj
IPA /wá:tər̥káɲ̊c/ /wá:tər̥káɲɟ/ /wá:tər̥kʲæ̀ɲ/
dim. sjrif waterkentje waterkentjen waterkentjes
IPA /wá:tər̥kʲǽɲ̊ce/ /wá:tər̥kʲǽɲ̊cen/ /wá:tər̥kʲǽɲ̊ces/ /wá:tər̥kʲǽɲ̊cez/
dat. sjrif waterkantj waterkenj
IPA /wá:tər̥káɲ̊c/ /wá:tər̥káɲɟ/ /wá:tər̥kʲæ̀ɲ/

In anger spraoke

[bewirk]