wegpisse

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich pis get weg mer ich pis get weg det ich get wegpis ich höb get weggepis
IPA /ɪç pɪs ʝ̊æd 'wæç/ /mær‿ɪ̽ç pɪs ʝ̊æd 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ç ʝ̊æd wæçpɪs/ /ɪç‿œ̽b̥ ʝ̊æd wæɣ̊əpɪs/

wegpisse /wæçpɪse/

  1. (óneuvergenkelik) (reflexief) achterrögks eweggaon
    Wie 't euver betale góng, pisdje d'r zich eweg.
  2. (euvergenkelik) emes dae neet wètj wie d'r in zie veurdeil mót kalle mit argumenten ómkallen of stil kriege
    Laot mich meh mit dem kalle; ich pis dem zoea eweg.
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-pis-se
Variaasje
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegpis wegpis wegpis wegpisse wegpissen wegpis wegpisse wegpissen wegpissendj
IPA /wæçpɪs/ /wæçpɪz/ /wæçpɪs/ /wæçpɪz/ /wæçpɪs/ /wæçpɪz/ /wæçpɪse/ /wæçpɪsen/ /wæçpɪs/ /wæçpɪz/ /wæçpɪse/ /wæçpɪsen/ /wæçpɪseɲɟ/
vergangen tied sjrif wegpisdje wegpisdjen wegpisdjes wegpisdje wegpisdjen wegpisdje wegpisdjen wegpisdje wegpisdjen wegpisdje wegpisdjen weggepis
IPA /wæçpɪzɟe/ /wæçpɪzɟen/ /wæçpɪzɟes/ /wæçpɪzɟez/ /wæçpɪzɟe/ /wæçpɪzɟen/ /wæçpɪzɟe/ /wæçpɪzɟen/ /wæçpɪzɟe/ /wæçpɪzɟen/ /wæçpɪzɟe/ /wæçpɪzɟen/ /wæɣ̊əpɪs/ /wæɣ̊əpɪz/
gebi-jjendje wies sjrif pis weg! pisse-v'r weg pistj weg!
pis weg!
IPA /pɪz wæç/ /pɪz wæʝ/ /pɪsever wæç/ /pɪsever wæʝ/ /pɪzɟ wæç/
/pɪz wæç/
/pɪzɟ wæʝ/
/pɪz wæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegpisse wegpissen weggepis ó wegpisse wegpissen wegpissentaere wegpissentaeren weggepisse weggepissen
IPA /wæçpɪse/ /wæçpɪsen/ /wæɣ̊əpɪs/ /wæɣ̊əpɪz/ /wæçpɪse/ /wæçpɪsen/ /wæçpɪsen̥'tɛ̀:re/ /wæçpɪsen̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əpɪse/ /wæɣ̊əpɪsen/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wegpisse ó /wæçpɪse/

  1. (gerundium) gerundium II van wegpisse
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-pis-se

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegpisse wegpissen
IPA /wæçpɪse/ /wæçpɪsen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegpisse wegpissen
IPA /wæçpɪse/ /wæçpɪsen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wegpisse /wæçpɪse/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegpisse
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegpisse
Aafbraeking
  • weg-pis-se