Naar inhoud springen

wegstevele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich stevel emez weg mer ich stevel emez weg det ich emes wegstevel ich höb emes weggesteveldj
IPA /ɪç sté:vel é:mez 'wæç/ /mær‿ɪ̽ç sté:vel é:mez 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ʝ é:mez 'wæçsté:vel/ /ɪç‿œ̽b é:mez wæɣ̊əsté:veʎɟ/

wegstevele /wæçsté:ve̽le/

  1. (euvergenkelik) emes mit geweldj boete de deur drieve
  2. (ergatief) mit duchtige vaart en groeate passen eweggaon
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-ste-ve-le
Variaasje
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegstevel wegstevels wegsteveltj wegstevele wegstevelen wegsteveltj wegstevele wegstevelen wegstevelendj
IPA /wæçsté:vel/ /wæçsté:vel̥s/ /wæçsté:velz/ /wæçsté:veʎ̥c/ /wæçsté:veʎɟ/ /wæçsté:ve̽le/ /wæçsté:ve̽len/ /wæçsté:veʎ̥c/ /wæçsté:veʎɟ/ /wæçsté:ve̽le/ /wæçsté:ve̽len/ /wæçsté:ve̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif wegsteveldje wegsteveldjen wegsteveldjes wegsteveldje wegsteveldjen wegsteveldje wegsteveldjen wegsteveldje wegsteveldjen wegsteveldje wegsteveldjen weggesteveldj
IPA /wæçsté:veʎɟe/ /wæçsté:veʎɟen/ /wæçsté:veʎɟes/ /wæçsté:veʎɟez/ /wæçsté:veʎɟe/ /wæçsté:veʎɟen/ /wæçsté:veʎɟe/ /wæçsté:veʎɟen/ /wæçsté:veʎɟe/ /wæçsté:veʎɟen/ /wæçsté:veʎɟe/ /wæçsté:veʎɟen/ /wæɣ̊əsté:veʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif stevel weg! stevele-v'r weg steveltj weg!
stevel weg!
IPA /sté:vel wæç/ /sté:vel wæʝ/ /sté:ve̽lever wæç/ /sté:ve̽lever wæʝ/ /sté:veʎɟ wæç/
/sté:vel wæç/
/sté:veʎɟ wæʝ/
/sté:vel wæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegstevele wegstevelen weggestevel ó wegstevele wegstevelen wegstevelentaere wegstevelentaeren weggestevele weggestevelen
IPA /wæçsté:ve̽le/ /wæçsté:ve̽len/ /wæɣ̊əsté:vel/ /wæçsté:ve̽le/ /wæçsté:ve̽len/ /wæçsté:ve̽len̥'tɛ̀:re/ /wæçsté:ve̽len̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əsté:ve̽le/ /wæɣ̊əsté:ve̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegstevele ó /wæçsté:ve̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van wegstevele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-ste-ve-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegstevele wegstevelen
IPA /wæçsté:ve̽le/ /wæçsté:ve̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegstevele wegstevelen
IPA /wæçsté:ve̽le/ /wæçsté:ve̽len/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegstevele /wæçsté:ve̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegstevele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegstevele
Aafbraeking
  • weg-ste-ve-le