wortel

Van Wiktionary

de wortele [1] van 'ne boum

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

wortel v /wɒ́r̥təl/

  1. (plantje) 't óngergrónjs deil van 'n plantj of 'ne boum
  2. (euverdrechtelik) 'n deepligkendje oearzaak (van e perbleem)
  3. (liefdeil) (euverdrechtelik) 't deil van 'nen tandj det in 't vleis zitj
  4. (raekene) e getal det wen 't mit zichzelf vermeinigvöljig wuuert e gegaeve getal oplevert
    De wortel van 4 is 2, went 2 × 2 = 4.
Raod

Dit waord wuuert noeatj gebroek veure väöl-gaete gruuente; det is 'n "moer".

Aafbraeking
  • wor-tel
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wortel wortele wortelen
IPA /wɒ́r̥təl/ /wɒ́r̥tə̽lə/ /wɒ́r̥tə̽lən/
dim. sjrif wörtelke wörtelken wörtelkes
IPA /wœ́r̥tə̽l̥kə/ /wœ́r̥tə̽l̥kən/ /wœ́r̥tə̽l̥kəs/ /wœ́r̥tə̽l̥kəz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[4]