Naar inhoud springen

zuiele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

zuiele /zœ̀je̽le/

  1. (óneuvergenkelik) zaach kaoke
  2. (synoniem) (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) anger waord veur dreise
  3. (synoniem) (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) anger waord veur treuzele
Aafbraeking
  • zui-e-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif zuiel zuiels zuieltj zuiele zuielen zuieltj zuiele zuielen zuielendj
IPA /zœ̀jel/ /zœ̀jel̥s/ /zœ̀jelz/ /zœ̀jeʎ̥c/ /zœ̀jeʎɟ/ /zœ̀je̽le/ /zœ̀je̽len/ /zœ̀jeʎ̥c/ /zœ̀jeʎɟ/ /zœ̀je̽le/ /zœ̀je̽len/ /zœ̀je̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif zuieldje zuieldjen zuieldjes zuieldje zuieldjen zuieldje zuieldjen zuieldje zuieldjen zuieldje zuieldjen gezuieldj
IPA /zœ̀jeʎɟe/ /zœ̀jeʎɟen/ /zœ̀jeʎɟes/ /zœ̀jeʎɟez/ /zœ̀jeʎɟe/ /zœ̀jeʎɟen/ /zœ̀jeʎɟe/ /zœ̀jeʎɟen/ /zœ̀jeʎɟe/ /zœ̀jeʎɟen/ /zœ̀jeʎɟe/ /zœ̀jeʎɟen/ /ɣə'zœ̀jeʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif zuiel! zuiele-v'r zuieltj!
IPA /zœ̀jel/ /zœ̀je̽lever/ /zœ̀jeʎ̥c/ /zœ̀jeʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif zuiele zuielen gezuiel ó zuiele zuielen zuielentaere zuielentaeren gezuiele gezuielen
IPA /zœ̀je̽le/ /zœ̀je̽len/ /ɣə'zœ̀jel/ /zœ̀je̽le/ /zœ̀je̽len/ /zœ̀je̽len̥'tɛ̀:re/ /zœ̀je̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'zœ̀je̽le/ /ɣə'zœ̀je̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

zuiele ó /zœ̀je̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van zuiele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • zui-e-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zuiele zuielen
IPA /zœ̀je̽le/ /zœ̀je̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif zuiele zuielen
IPA /zœ̀je̽le/ /zœ̀je̽len/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

zuiele /zœ̀je̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van zuiele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van zuiele
Aafbraeking
  • zui-e-le