zwiege

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

zwiege /zwí:ʝe/

  1. (óneuvergenkelik) stil zeen, nieks zègke, neet spraeke
  2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) oetsjeie te klinke
    En doe zwege de kirkklokke.
  3. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) nieks mitdeile, e geheim beware
Aafbraeking
  • zwie-ge
Aafleijinge
Zagswies
  • Geliek höbs se, zwiege zóls se: Doe höbs waal rech, meh doe bös de mindere, dus doe mós zwiege.
  • gezwiege ...: nanneet te kallen euver ..., laot staon ..., óm 't nanneet te höbben euver ...
    Die höbbe daobaoven aardig get geldj oetgegaeven aan ónnuuedige perjèkte, gezwiege wieväöl nao 't boetelandj gegangen is.
  • zwiege steit dich baeter

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif zwieg zwiegs zwieg zwiege zwiegen zwieg zwiege zwiegen zwiegendj
IPA /zwì:ç/ /zwì:ʝ/ /zwì:çs/ /zwì:ʝz/ /zwì:ç/ /zwì:ʝ/ /zwí:ʝe/ /zwí:ʝen/ /zwì:ç/ /zwì:ʝ/ /zwí:ʝe/ /zwí:ʝen/ /zwí:ʝeɲɟ/
vergangen tied sjrif zweeg
zweig
zweegs
zweigs
zweeg
zweig
zwege zwegen zweeg zwege zwegen gezwege
zwege
gezwegen
zwegen
IPA /zwé:ç/
/zwɛ́i̯ç/
/zwé:ʝ/
/zwɛ́i̯ʝ/
/zwé:çs/
/zwɛ́i̯çs/
/zwé:ʝz/
/zwɛ́i̯ʝz/
/zwé:ç/
/zwɛ́i̯ç/
/zwé:ʝ/
/zwɛ́i̯ʝ/
/zwé:ʝe/ /zwé:ʝen/ /zwé:ç/ /zwé:ʝ/ /zwé:ʝe/ /zwé:ʝen/ /ɣə'zwé:ʝe/ /ɣə'zwé:ʝen/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif zweeg zweegs zweeg zwege zwegen zweeg zwege zwegen gezwege gezwegen
IPA /zwé:ç/ /zwé:ʝ/ /zwé:çs/ /zwé:ʝz/ /zwé:ç/ /zwé:ʝ/ /zwé:ʝe/ /zwé:ʝen/ /zwé:ç/ /zwé:ʝ/ /zwé:ʝe/ /zwé:ʝen/ /ɣə'zwé:ʝe/ /ɣə'zwé:ʝen/
gebi-jjendje wies sjrif zwieg! zwiege-v'r zwiegtj!
zwieg!
IPA /zwí:ç/ /zwí:ʝ/ /zwí:ʝever/ /zwì:ç(c)/ /zwì:ʝ(ɟ)/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif zwiege zwiegen gezwiegs ó
gezwieg ó
zwiege zwiegen zwiegentaere zwiegentaeren gezwiege gezwiegen
IPA /zwí:ʝe/ /zwí:ʝen/ /ɣə'zwì:çs/
/ɣə'zwì:ç/
/ɣə'zwì:ʝz/
/ɣə'zwì:ʝ/
/zwí:ʝe/ /zwí:ʝen/ /zwí:ʝen̥'tɛ̀:re/ /zwí:ʝen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'zwí:ʝe/ /ɣə'zwí:ʝen/
Raod

Bie de jóngste spraekers wuuert dit waord stoeattuuenig oetgespraoke: zwie~ge > zwie\ge.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

zwiege ó /zwí:ʝe/

  1. (gerundium) gerundium II van zwiege
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • zwie-ge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zwiege zwiegen
IPA /zwí:ʝe/ /zwí:ʝen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif zwiege zwiegen
IPA /zwí:ʝe/ /zwí:ʝen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

zwiege /zwí:ʝe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van zwiege
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van zwiege
Aafbraeking
  • zwie-ge