aabrenne

Van Wiktionary

Kirchröadsj[bewirk]

Wirkwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaː.bʁæ.nə./

Lemma[bewirk]

aabrenne

  1. (ergatief) durch tse lang kóche, broaje of bakke vas kómme tse zitte.
  2. (transitief) es jet zörgt dat jet angesj vas kunt tse zitte durch tse intensief kóche.
  3. (ergatief) aa kómme renne.
Road
  • Bij [1] en [2] 't Deilwoad "aajebrankd" jebroeche, bij [3] "aajebrenne".
Zagswies
  • 't Vleesj is miech aajebrankd.
  • [2] Óp de letste Menuut koam heë aajebrenne.
Synonieme
Verwante wöad
Samestèlling
Net jet angesj jesjrieve
In anger dialekte

Infléktie[bewirk]

iech doe heë/zie/'t vier uur zie deilwoad
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
präsens bren aa brens aa brent aa brenne aa brennen aa brent aa brenne aa brennen aa aabrennend
aabrennens
präteritum I brennet aa brennets aa brennet aa brennete aa brenneten aa brennet aa brennete aa brenneten aa aajebrenne aajebrennen
präteritum II brank aa branks aa brank aa branke aa branken aa brank aa branke aa branken aa aajebrankd
kónjunktief brenk aa brenks aa brenkt aa brenke aa brenken aa brenkt aa brenke aa brenken aa
imperatief bren aa brenne-v'r aa brent aa
substantiveroeng infinitief jeróndief I jeróndief II supien partitsiep
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
aabrenne aabrennen aajebren aabrenne aabrennen aabrennentäre aabrennentären aajebrenne aajebrennen

In anger spröach[bewirk]

[1], [2]

bewirk


Zelfsjtendieg naamwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaː.bʁæ.nə/

Lemma[bewirk]

aabrenne ó

  1. (jeróndief) jeróndief II va aabrenne.

Infléktie[bewirk]

stam inkelvaad stam mieëvaad diminutief inkelvaad diminutief mieëvaad
nominatief aabrenne
genitief aabrennes
locatief aabrennes
datief aabrenne
accusatief aabrenne