aangaon

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aangaon (Nederlands: aangaan, een verbintenis aangaan, binnenwippen, aanlopen, aanslaan, aangezet worden, beginnen te branden)

• Mofers: aa~ngao~n

Verveuging

geit aan, góng aan, aangegange

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich gaon aan	mer ich gaon aan	det ich aangaon	ich bön aangegange
IPA	/ɪʝ ɣɒ̀:n 'á:n/	/mær‿ɪ̽ʝ ɣɒ̀:n 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ʝ á:nɣɒ̀:n/	/ɪʝ bœ̀n á:nɣəɣáŋə/

aangaon /á:nɣɒ́:n/

1. (ergatief) in wirking kómme, gaon wirke (gezag van apperatuur)

   Det leech geit pas aan wens toe op det knuupke duuts.

2. (euvergenkelik) örges nao binne gaon, get bezeuke

   Zónne zoeplap eine mót eder kefee aangaon.

3. (euvergenkelik) in 'n zaak betroch zeen, van belang zeen veur emes

   Wie ich mien kinjer optrèk, geit dich nieks aan!

4. (euvergenkelik) te make kriege mit get

   Doe zóds de gevolge van die slech hanjelen aan mótte gaon.

Aafbraeking

• aan-gaon

Verwantje wäörd

• aangank, aangaons

Samestèlling

• aan- + gaon

Zagswies

• örges/bie emes aangaon: örges of bie emes nao binne gaon
• zich get neet laoten aangaon (naodrök op aangaon): doon ofwen m'n örges nieks mit te maken haet

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 55.

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aangaon		aangeis		aangeit aangeitj		aangaon		aangaontj		aangaon		aangaondje aangäöndje
	IPA	/á:nɣɒ̀:n/		/á:nʝɛ́i̯s/	/á:nʝɛ́i̯z/	/á:nʝɛ́i̯t/ /á:nʝɛ́i̯c/	/á:nʝɛ́i̯d/ /á:nʝɛ́i̯ɟ/	/á:nɣɒ́:n/		/á:nɣɒ̀:ɲ̊c/	/á:nɣɒ̀:ɲɟ/	/á:nɣɒ́:n/		/á:nɣɒ̀:ɲɟə/ /á:nʝœ̀:ɲɟə/
vergangen tied	sjrif	aangóng ↓aanging †aangank		aangóngs ↓aangings †aanganks		aangóng ↓aanging †aangank		aangónge ↓aanginge	aangóngen ↓aangingen	aangóng †aangóngk ↓aanging		aangónge ↓aanginge	aangóngen ↓aangingen	aangegange	aangegangen
	IPA	/á:nɣʊ̀ŋ/ /á:nʝɪ̀ŋ/ /á:nɣáŋ̊k/	/á:nɣʊ̀ŋ/ /á:nʝɪ̀ŋ/ /á:nɣáŋg/	/á:nɣʊ̀ŋ̊s/ /á:nʝɪ̀ŋ̊s/ /á:nɣáŋ̊ks/	/á:nɣʊ̀ŋz/ /á:nʝɪ̀ŋz/ /á:nɣáŋgz/	/á:nɣʊ̀ŋ/ /á:nʝɪ̀ŋ/ /á:nɣáŋ̊k/	/á:nɣʊ̀ŋ/ /á:nʝɪ̀ŋ/ /á:nɣáŋg/	/á:nɣʊ́ŋə/ /á:nʝɪ̀ŋe/	/á:nɣʊ́ŋən/ /á:nʝɪ̀ŋen/	/á:nɣʊ̀ŋ/ /á:nɣʊ̀ŋg/ /á:nʝɪ̀ŋ/		/á:nɣʊ́ŋə/ /á:nʝɪ̀ŋe/	/á:nɣʊ́ŋən/ /á:nʝɪ̀ŋen/	/á:nɣəɣáŋə/	/á:nɣəɣáŋən/
gebi-jjendje wies	sjrif			gank aan!				gaone-v'r aan		gaontj aan! ↓gaotj aan!
	IPA			/ɣáŋg á:n/				/ɣɒ́:nəvər á:n/		/ɣɒ̀:ɲɟ á:n/ /ɣɒ̀:ɟ á:n/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aangaon		aangegenks ó		aangaon		aangaonentaere		aangaonentaeren		aangegaon
	IPA	/á:nɣɒ́:n/		/á:nɣəʝǽŋ̊ks/	/á:nɣəʝǽŋgz/	/á:nɣɒ́:n/		/á:nɣɒ́:nən̥'tɛ̀:re/		/á:nɣɒ́:nən̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣəɣɒ́:n/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aangaon
• Ingels: turn on
• Nederlandjs: aangaan^(nl:)

[3]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aanbelange

Frans: concerner Ingels: concern(en:) Iteljaans: concernere, riferirsi Nederlandjs: aanbelangen(nl:), betreffen, aangaan(nl:) Noors (Nuujnoors): raka, rake

Portegees: afetar Pruus: angehen, betreffen Spaans: concernir Törks: alakadar etmek Zweeds: angå, anbelanga

[4]

• Frans: affronter
• Ingels: face^(en:), confront
• Nederlandjs: onder ogen zien, tegemoet gaan
• Pruus: stellen
• Sjinees: 偭^(zh:)
• Spaans: enfrentar
• Zweeds: ta itu med

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aangaon ó /á:nɣɒ́:n/

1. (gerundium) gerundium II van aangaon
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aan-gaon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aangaon		—
	IPA	/á:nɣɒ́:n/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aangaon		—
	IPA	/á:nɣɒ́:n/		—

Wirkwaord

Neet-lemma

aangaon /á:nɣɒ̀:n/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aangaon (in naevezats)

Aafbraeking

• aan-gaon

Variaasje

• (in houfzats) gaon aan

Wirkwaord

Neet-lemma

aangaon /á:nɣɒ́:n/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aangaon (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aangaon (in naevezats)

Aafbraeking

• aan-gaon

Variaasje

• (in houfzats) gaon aan