aankalle

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aankalle (Nederlands: aanspreken, iemand over iets aanspreken, aanpraten, iemand iets aanpraten)

Verveuging

kalt aan, kalde aan, aangekald


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich kal emes aan mer ich kal emes aan det ich emes aankal ich höb emes aangekaldj
IPA /ɪç kàl é:mez 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç kàl é:mez 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ émez á:n̥kàl/ /ɪç‿œ̽b émez á:nɣəkàʎɟ/

aankalle /á:n̥kálə/

  1. (euvergenkelik) e gespraek beginne mit emes, emes aanrope veur mit 'm te kalle
  2. (euvergenkelik) (emes get ~) emes euverhaole det get zoea is wie me zaet
    Die höbbe dem die krenkdje aangekaldj; ieërehaer haw dae gaar nieks.
Aafbraeking
  • aan-kal-le
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 56.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aankal aankals aankaltj aankalle aankallen aankaltj aankalle aankallen aankallendj
IPA /á:n̥kàl/ /á:n̥kàl̥s/ /á:n̥kàlz/ /á:n̥kàʎ̥c/ /á:n̥kàʎɟ/ /á:n̥kálə/ /á:n̥kálən/ /á:n̥kàʎ̥c/ /á:n̥kàʎɟ/ /á:n̥kálə/ /á:n̥kálən/ /á:n̥káləɲɟ/
vergangen tied sjrif aankaldje aankaldjen aankaldjes aankaldje aankaldjen aankaldje aankaldjen aankaldje aankaldjen aankaldje aankaldjen aangekaldj
IPA /á:n̥kàʎɟə/ /á:n̥kàʎɟən/ /á:n̥kàʎɟəs/ /á:n̥kàʎɟəz/ /á:n̥kàʎɟə/ /á:n̥kàʎɟən/ /á:n̥kàʎɟə/ /á:n̥kàʎɟən/ /á:n̥kàʎɟə/ /á:n̥kàʎɟən/ /á:n̥kàʎɟə/ /á:n̥kàʎɟən/ /á:nɣəkàʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kal aan! kalle-v'r aan kaltj aan!
kal aan!
IPA /kàl á:n/ /káləvər á:n/ /kàʎɟ á:n/
/kàl á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aankalle aankallen aangekal ó aankalle aankallen aankallentaere aankallentaeren aangekalle aangekallen
IPA /á:n̥kálə/ /á:n̥kálən/ /á:nɣəkàl/ /á:n̥kálə/ /á:n̥kálən/ /á:n̥kálən̥'tɛ̀:re/ /á:n̥kálən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəkálə/ /á:nɣəkálən/
Raod

De gebejendje wies wuuert ouch mit sleiptoean oetgespraoke: ka~l aan.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aankalle ó /á:n̥kálə/

  1. (gerundium) gerundium II van aankalle
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-kal-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aankalle aankallen
IPA /á:n̥kálə/ /á:n̥kálən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aankalle aankallen
IPA /á:n̥kálə/ /á:n̥kálən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aankalle /á:n̥kálə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aankalle (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aankalle (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-kal-le
Variaasje