aanmaete

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aanmaete (Nederlands: aanmeten)

Verveuging

mit aan, moot aan, aangemaete


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich maet emes get aan mer ich maet emes get aan det ich emes get aanmaet ich höb emes get aangemaete
IPA /ɪç mɛ́:d é:mes çæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç mɛ́:d é:mes çæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ é:mes çæd á:nmɛ́:t/ /ɪç‿œ̽b é:mes çæd á:nɣəmɛ́:te/

aanmaete /á:nmɛ́:te/

  1. (euvergenkelik) de maot van e kleierstök opnumme veur emes
    Laot tich mer e nuuj pak aanmaete bie de snieder.
Aafbraeking
  • aan-mae-te
Aafleijinge
Samestèlling
Zagswies
  • zich get aanmaete: 'n arrogante hajing aannumme
    Dae kale mitj zich get aan mit det t'r ummer Hoeaghollandjs mèntj te mótte kalle taenge zien kinjer.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 56.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanmaet aanmits
aanmèts
aanmitj
aanmètj
aanmaete aanmaeten aanmetj
aanmètj
aanmaete aanmaeten aanmaetendj
IPA /á:nmɛ́:t/ /á:nmɛ́:d/ /á:nmɪts/
/á:nme̞ts/
/á:nmɪdz/
/á:nme̞dz/
/á:nmɪc/
/á:nme̞c/
/á:nmɪɟ/
/á:nme̞ɟ/
/á:nmɛ́:te/ /á:nmɛ́:ten/ /á:nmæc/
/á:nme̞c/
/á:nmæɟ/
/á:nme̞ɟ/
/á:nmɛ́:te/ /á:nmɛ́:ten/ /á:nmɛ́:teɲɟ/
vergangen tied sjrif aanmaat
aanmoot
aanmaats
aanmoots
aanmaat
aanmoot
aanmote aanmoten aanmootj aanmote aanmoten aangemaete aangemaeten
IPA /á:nmá:t/
/á:nmò:t/
/á:nmá:d/
/á:nmò:d/
/á:nmá:ts/
/á:nmò:ts/
/á:nmá:dz/
/á:nmò:dz/
/á:nmá:t/
/á:nmò:t/
/á:nmá:d/
/á:nmò:d/
/á:nmò:tə/ /á:nmò:tən/ /á:nmò:c/ /á:nmò:ɟ/ /á:nmò:tə/ /á:nmò:tən/ /á:nɣəmɛ́:te/ /á:nɣəmɛ́:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif aanmoot aanmoots aanmoot aanmote aanmoten aanmootj aanmote aanmoten aangemaete aangemaeten
IPA /á:nmò:t/ /á:nmò:d/ /á:nmò:ts/ /á:nmò:dz/ /á:nmò:t/ /á:nmò:d/ /á:nmò:tə/ /á:nmò:tən/ /á:nmò:c/ /á:nmò:ɟ/ /á:nmò:tə/ /á:nmò:tən/ /á:nɣəmɛ́:te/ /á:nɣəmɛ́:ten/
gebi-jjendje wies sjrif maet aan! maete-v'r aan maetj aan!
IPA /mɛ́:d á:n/ /mɛ́:tever á:n/ /mɛ́:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanmaete aanmaeten aangemaet ó aanmaete aanmaeten aanmaetentaere aanmaetentaeren aangemaete aangemaeten
IPA /á:nmɛ́:te/ /á:nmɛ́:ten/ /á:nɣəmɛ́:t/ /á:nɣəmɛ́:d/ /á:nmɛ́:te/ /á:nmɛ́:ten/ /á:nmɛ́:ten̥'tɛ̀:re/ /á:nmɛ́:ten̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəmɛ́:te/ /á:nɣəmɛ́:ten/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


[zich get aanmaete]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanmaete ó /á:nmɛ́:te/

  1. (gerundium) gerundium II van aanmaete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-mae-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanmaete aanmaeten
IPA /á:nmɛ́:te/ /á:nmɛ́:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanmaete aanmaeten
IPA /á:nmɛ́:te/ /á:nmɛ́:ten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanmaete /á:nmɛ́:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanmaete (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanmaete (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-mae-te
Variaasje