aanmirke

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aanmirke (Nederlands: aanmerkingen maken, aanmerken)

Verveuging

mirk aan, mirkde aan, aangemirk


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich mirk get aan mer ich mirk get aan det ich get aanmirk ich höb get aangemirk
IPA /ɪç mɪ́r̥kʲ çæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç mɪ́r̥kʲ çæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nmɪ́r̥kʲ/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəmɪ́r̥kʲ/

aanmirke /á:nmɪ́r̥kʲe/

  1. (euvergenkelik) 'n negatieve opmirking maken euver emes of get
    Doe höbs ouch altied get aan te mirken op alles.
Aafbraeking
  • aan-mir-ke
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanmirk aanmirks aanmirk aanmirke aanmirken aanmirk aanmirke aanmirken aanmirkendj
IPA /á:nmɪ́r̥kʲ/ /á:nmɪ́rgʲ/ /á:nmɪ́r̥ks/ /á:nmɪ́rgz/ /á:nmɪ́r̥kʲ/ /á:nmɪ́rgʲ/ /á:nmɪ́r̥kʲe/ /á:nmɪ́r̥kʲen/ /á:nmɪ́r̥kʲ/ /á:nmɪ́rgʲ/ /á:nmɪ́r̥kʲe/ /á:nmɪ́r̥kʲen/ /á:nmɪ́r̥kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif aanmirkdje aanmirkdjen aanmirkdjes aanmirkdje aanmirkdjen aanmirkdje aanmirkdjen aanmirkdje aanmirkdjen aanmirkdje aanmirkdjen aangemirk
IPA /á:nmɪ́rgɟe/ /á:nmɪ́rgɟen/ /á:nmɪ́rgɟes/ /á:nmɪ́rgɟez/ /á:nmɪ́rgɟe/ /á:nmɪ́rgɟen/ /á:nmɪ́rgɟe/ /á:nmɪ́rgɟen/ /á:nmɪ́rgɟe/ /á:nmɪ́rgɟen/ /á:nmɪ́rgɟe/ /á:nmɪ́rgɟen/ /á:nɣəmɪ́r̥kʲ/ /á:nɣəmɪ́rgʲ/
gebi-jjendje wies sjrif mirk aan! mirke-v'r aan mirktj aan!
mirk aan!
IPA /mɪ́rgʲ á:n/ /mɪ́r̥kʲever á:n/ /mɪ́rgʲɟ á:n/
/mɪ́rgʲ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanmirke aanmirken aangemirk ó aanmirke aanmirken aanmirkentaere aanmirkentaeren aangemirke aangemirken
IPA /á:nmɪ́r̥kʲe/ /á:nmɪ́r̥kʲen/ /á:nɣəmɪ́r̥kʲ/ /á:nɣəmɪ́rgʲ/ /á:nmɪ́r̥kʲe/ /á:nmɪ́r̥kʲen/ /á:nmɪ́r̥kʲen̥'tɛ̀:re/ /á:nmɪ́r̥kʲen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəmɪ́r̥kʲe/ /á:nɣəmɪ́r̥kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanmirke ó /á:nmɪ́r̥kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van aanmirke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-mir-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanmirke aanmirken
IPA /á:nmɪ́r̥kʲe/ /á:nmɪ́r̥kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanmirke aanmirken
IPA /á:nmɪ́r̥kʲe/ /á:nmɪ́r̥kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanmirke /á:nmɪ́r̥kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanmirke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanmirke (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-mir-ke
Variaasje