bóntj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bóntj /bʊ́ɲ̊c/

  1. mit hieël väöl versjeie kluuere
  2. (euverdrechtelik) hieël versjeie (wie van e gezelsjap det oet hieël versjillendje luuj besteit)
Aafbraeking
  • bóntj
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Zagswies
  • blóndj en blaw > bóntj en blaw: mit blaw plekke van 't geweldj
  • zoea bekindj wie 'ne bóntjen hóndj: door slechte faam bekindj
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 87.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif bóntje bóntjen bóntje bóntj bóntje bóntj bóntj
IPA /bʊ́ɲ̊cə/ /bʊ́ɲ̊cən/ /bʊ́ɲ̊cə/ /bʊ́ɲ̊c/ /bʊ́ɲɟ/ /bʊ́ɲ̊cə/ /bʊ́ɲ̊c/ /bʊ́ɲɟ/ /bʊ́ɲ̊c/ /bʊ́ɲɟ/
kómparatief sjrif bóntjere bóntjeren bóntjer bóntjer bóntjer bóntjer bóntjert
IPA /bʊ́ɲ̊cərə/ /bʊ́ɲ̊cərən/ /bʊ́ɲ̊cər/ /bʊ́ɲ̊cər/ /bʊ́ɲ̊cər/ /bʊ́ɲ̊cər/ /bʊ́ɲ̊cər̥t/ /bʊ́ɲ̊cərd/
superlatief sjrif bóntjste bóntjsten bóntjste bóntjste bóntjste bóntjste bóntjste
IPA /bʊ́ɲ̊cstə/ /bʊ́ɲ̊cstən/ /bʊ́ɲ̊cstə/ /bʊ́ɲ̊cstə/ /bʊ́ɲ̊cstə/ /bʊ́ɲ̊cstə/ /bʊ́ɲ̊cstə/
partitief sjrif bóntjs
IPA /bʊ́ɲ̊cs/ /bʊ́ɲɟz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) bóntjs (toe) (wie) bóntj (geer)
IPA /wì: bʊ́ɲ̊cs tú:/ /wì: bʊ́ɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) bóntjers (toe) (wie) bóntjertj (geer)
IPA /wì: bʊ́ɲ̊cər̥s tú:/ /wì: bʊ́ɲ̊cər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bóntj m /bʊ́ɲ̊c/

  1. e vel van e bieës mit zaachte haor det verwirk is veur kleier van te make
Aafbraeking
  • bóntj
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bóntj
IPA /bʊ́ɲ̊c/ /bʊ́ɲɟ/
dim. sjrif buntje buntjen buntjes
IPA /bǿɲ̊ce/ /bǿɲ̊cen/ /bǿɲ̊ces/ /bǿɲ̊cez/
dat. sjrif bóntj
IPA /bʊ́ɲ̊c/ /bʊ́ɲɟ/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bóntj /bʊ́ɲ̊c/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • bóntj

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif bóntj
IPA /bʊ́ɲ̊c/ /bʊ́ɲɟ/
kómparatief sjrif bóntjer
IPA /bʊ́ɲ̊cər/
superlatief sjrif bóntjste
IPA /bʊ́ɲ̊cstə/