blinke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blinke /blɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (óneuvergenkelik) leech opvallendj trögkketse vanaaf 'n gled oppervlaakdje
Aafbraeking
  • blin-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • blinke wie e spegel: hieël erg blinke
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif blink blinks blink blinke blinken blink blinke blinken blinkendj
IPA /blɪ́ŋ̊kʲ/ /blɪ́ŋgʲ/ /blɪ́ŋ̊ks/ /blɪ́ŋgz/ /blɪ́ŋ̊kʲ/ /blɪ́ŋgʲ/ /blɪ́ŋ̊kʲe/ /blɪ́ŋ̊kʲen/ /blɪ́ŋ̊kʲ/ /blɪ́ŋgʲ/ /blɪ́ŋ̊kʲe/ /blɪ́ŋ̊kʲen/ /blɪ́ŋ̊keɲɟ/
vergangen tied sjrif blónk
blank
blónks
blanks
blónk
blank
blónke blónken blónk blónke blónken geblónke geblónken
IPA /blʊ́ŋ̊k/
/bláŋ̊k/
/blʊ́ŋg/
/bláŋg/
/blʊ́ŋ̊ks/
/bláŋ̊ks/
/blʊ́ŋgz/
/bláŋgz/
/blʊ́ŋ̊k/
/bláŋ̊k/
/blʊ́ŋg/
/bláŋg/
/blʊ́ŋ̊kə/ /blʊ́ŋ̊kən/ /blʊ́ŋ̊k/ /blʊ́ŋg/ /blʊ́ŋ̊kə/ /blʊ́ŋ̊kən/ /ɣə'blʊ́ŋ̊kə/ /ɣə'blʊ́ŋ̊kən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif blónk blónks blónk blónke blónken blónk blónke blónken geblónke geblónken
IPA /blʊ́ŋ̊k/ /blʊ́ŋg/ /blʊ́ŋ̊ks/ /blʊ́ŋgz/ /blʊ́ŋ̊k/ /blʊ́ŋg/ /blʊ́ŋ̊kə/ /blʊ́ŋ̊kən/ /blʊ́ŋ̊k/ /blʊ́ŋg/ /blʊ́ŋ̊kə/ /blʊ́ŋ̊kən/ /ɣə'blʊ́ŋ̊kə/ /ɣə'blʊ́ŋ̊kən/
gebi-jjendje wies sjrif blink! blinke-v'r blink!
blinktj!
IPA /blɪ́ŋ̊kʲ/ /blɪ́ŋgʲ/ /blɪ́ŋ̊kʲever/ /blɪ́ŋ̊kʲ/
/blɪ́ŋ̊kc/
/blɪ́ŋgʲ/
/blɪ́ŋgɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif blinke blinken geblink ó blinke blinken blinkentaere blinkentaeren geblinke geblinken
IPA /blɪ́ŋ̊kʲe/ /blɪ́ŋ̊kʲen/ /ɣə'blɪ́ŋ̊kʲ/ /ɣə'blɪ́ŋgʲ/ /blɪ́ŋ̊kʲe/ /blɪ́ŋ̊kʲen/ /blɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:re/ /blɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'blɪ́ŋ̊kʲe/ /ɣə'blɪ́ŋ̊kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blinke ó /blɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van blinke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • blin-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blinke blinken
IPA /blɪ́ŋ̊kʲe/ /blɪ́ŋ̊kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif blinke blinken
IPA /blɪ́ŋ̊kʲe/ /blɪ́ŋ̊kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blinke /blɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van blinke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van blinke
Aafbraeking
  • blin-ke