Naar inhoud springen

dichte

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

dichte (Nederlands: dichten, verzen schrijven)

Verveuging

dich, dichde, gedich


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

dichte /dɪçte/

  1. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) (autobenefaktief) e gedich sjrieve
Raod

Dit wirkwaord wuuert neet väöl gebroek, meis zaet me gewuuen "e gedich(ske) make" of "e gedich(ske) sjrieve".

Dit waord wuuert neet gebroek veure beteikenis "toemake".

Aafbraeking
  • dich-te
Aafleijinge

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif dich dichs dich dichte dichten dich dichte dichten dichtendj
IPA /dɪç/ /dɪʝ/ /dɪçs/ /dɪʝz/ /dɪç/ /dɪʝ/ /dɪçte/ /dɪçten/ /dɪç/ /dɪʝ/ /dɪçte/ /dɪçten/ /dɪçteɲɟ/
vergangen tied sjrif dichdje dichdjen dichdjes dichdje dichdjen dichdje dichdjen dichdje dichdjen dichdje dichdjen gedich
IPA /dɪʝɟe/ /dɪʝɟen/ /dɪʝɟes/ /dɪʝɟez/ /dɪʝɟe/ /dɪʝɟen/ /dɪʝɟe/ /dɪʝɟen/ /dɪʝɟe/ /dɪʝɟen/ /dɪʝɟe/ /dɪʝɟen/ /ɣə'dɪç/ /ɣə'dɪʝ/
gebi-jjendje wies sjrif dich! dichte-v'r dichtj!
dich!
IPA /dɪç/ /dɪʝ/ /dɪçtever/ /dɪçc/
/dɪç/
/dɪʝɟ/
/dɪʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif dichte dichten gedich ó dichte dichten dichtentaere dichtentaeren gedichte gedichten
IPA /dɪçte/ /dɪçten/ /ɣə'dɪç/ /ɣə'dɪʝ/ /dɪçte/ /dɪçten/ /dɪçten̥'tɛ̀:re/ /dɪçten̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'dɪçte/ /ɣə'dɪçten/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

dichte ó /dɪçte/

  1. (gerundium) gerundium II van dichte
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • dich-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif dichte dichten
IPA /dɪçte/ /dɪçten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif dichte dichten
IPA /dɪçte/ /dɪçten/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

dichte /dɪçte/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van dichte
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van dichte
Aafbraeking
  • dich-te