Naar inhoud springen

duive

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

duive /dœ̀i̯ve/

  1. (euvergenkelik) (ajerwèts) daoveur zeen det 'n leech- of wörmdjebrón oetgeit
    Pap duifdje de stoof en doe lepe v'r op Berg aan veure kirmes dao.
Aafbraeking
  • dui-ve
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif duif duifs duif duive duiven duif duive duiven duivendj
IPA /dœ̀i̯f/ /dœ̀i̯v/ /dœ̀i̯fs/ /dœ̀i̯vz/ /dœ̀i̯f/ /dœ̀i̯v/ /dœ̀i̯və/ /dœ̀i̯vən/ /dœ̀i̯f/ /dœ̀i̯v/ /dœ̀i̯və/ /dœ̀i̯vən/ /dœ̀i̯vəɲɟ/
vergangen tied sjrif duifdje duifdjen duifdjes duifdje duifdjen duifdje duifdjen duifdje duifdjen duifdje duifdjen geduif
IPA /dœ̀i̯vɟə/ /dœ̀i̯vɟən/ /dœ̀i̯vɟəs/ /dœ̀i̯vɟəz/ /dœ̀i̯vɟə/ /dœ̀i̯vɟən/ /dœ̀i̯vɟə/ /dœ̀i̯vɟən/ /dœ̀i̯vɟə/ /dœ̀i̯vɟən/ /dœ̀i̯vɟə/ /dœ̀i̯vɟən/ /ɣə'dœ̀i̯f/ /ɣə'dœ̀i̯v/
gebi-jjendje wies sjrif duif! duive-v'r duiftj!
duif!
IPA /dœ̀i̯f/ /dœ̀i̯v/ /dœ̀i̯vəvər/ /dœ̀i̯fc/
/dœ̀i̯f/
/dœ̀i̯vɟ/
/dœ̀i̯v/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif duive duiven geduif ó duive duiven duiventaere duiventaeren geduive geduiven
IPA /dœ̀i̯və/ /dœ̀i̯vən/ /ɣə'dœ̀i̯f/ /ɣə'dœ̀i̯v/ /dœ̀i̯və/ /dœ̀i̯vən/ /dœ̀i̯vən̥'tɛ̀:re/ /dœ̀i̯vən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'dœ̀i̯və/ /ɣə'dœ̀i̯vən/

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

duive ó /dœ̀i̯ve/

  1. (gerundium) gerundium II van duive
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • dui-ve

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif duive duiven
IPA /dœ̀i̯ve/ /dœ̀i̯ven/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif duive duiven
IPA /dœ̀i̯ve/ /dœ̀i̯ven/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

duive /dœ̀i̯ve/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van duive
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van duive
Aafbraeking
  • dui-ve