Naar inhoud springen

douve

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

douve m (Nederlands: dove)

Verbuging

douve, —


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

douve /dɒ̀u̯və/

  1. (euvergenkelik) 'n vlam of vuur oetmake, daoveur zeen det get nimmieë brandj
  2. (euvergenkelik) (euverdrechtelik) leech (wie van 'n lamp) oetdoon
  3. (ergatief) oetgaon van vuur, oetsjeie mit branje
Aafbraeking
  • dou-ve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif douf doufs douf douve douven douf douve douven douvendj
IPA /dɒ̀u̯f/ /dɒ̀u̯v/ /dɒ̀u̯fs/ /dɒ̀u̯vz/ /dɒ̀u̯f/ /dɒ̀u̯v/ /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/ /dɒ̀u̯f/ /dɒ̀u̯v/ /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/ /dɒ̀u̯vəɲɟ/
vergangen tied sjrif doufdje doufdjen doufdjes doufdje doufdjen doufdje doufdjen doufdje doufdjen doufdje doufdjen gedouf
IPA /dɒ̀u̯vɟə/ /dɒ̀u̯vɟən/ /dɒ̀u̯vɟəs/ /dɒ̀u̯vɟəz/ /dɒ̀u̯vɟə/ /dɒ̀u̯vɟən/ /dɒ̀u̯vɟə/ /dɒ̀u̯vɟən/ /dɒ̀u̯vɟə/ /dɒ̀u̯vɟən/ /dɒ̀u̯vɟə/ /dɒ̀u̯vɟən/ /ɣə'dɒ̀u̯f/ /ɣə'dɒ̀u̯v/
gebi-jjendje wies sjrif douf! douve-v'r douftj!
douf!
IPA /dɒ̀u̯f/ /dɒ̀u̯v/ /dɒ̀u̯vəvər/ /dɒ̀u̯fc/
/dɒ̀u̯f/
/dɒ̀u̯vɟ/
/dɒ̀u̯v/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif douve douven gedouf ó douve douven douventaere douventaeren gedouve gedouven
IPA /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/ /ɣə'dɒ̀u̯f/ /ɣə'dɒ̀u̯v/ /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/ /dɒ̀u̯vən̥'tɛ̀:re/ /dɒ̀u̯vən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'dɒ̀u̯və/ /ɣə'dɒ̀u̯vən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

douve m /dɒ̀u̯və/

  1. emes dae nieks of hieël min kan huuere
Aafbraeking
  • dou-ve
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif douve douven douve douven
IPA /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/ /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif douve douven douve douven
IPA /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/ /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

douve ó /dɒ̀u̯və/

  1. (gerundium) gerundium II van douve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • dou-ve

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif douve douven
IPA /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif douve douven
IPA /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/


Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

douve /dɒ̀u̯və/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van douf
Aafbraeking
  • dou-ve

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

douve /dɒ̀u̯və/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van douve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van douve
Aafbraeking
  • dou-ve

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

douve /dɒ̀u̯və/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van douve
Aafbraeking
  • dou-ve