höffe

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

(zich) höffe (Nederlands: tillen, opheffen, heffen, optillen, opstaan, opstaan, letterlijk: zich heffen)

• Mofers: höffe (höf, höfdje, gehöf)

Verveuging

höf, höfde, gehöf

Zelfsjtendig naamwaord

höffe m (Nederlands: gist)

• Kiek bie ges.

Varrejasie

• öffe

Sinneniem

• ges

Verbuging

—, —

Mofers

Wirkwaord

Lemma

höffe /hœfə/

1. (euvergenkelik) get mit krach nao baove bringe, get mit krach vanne gróndj aafhaole
2. (óneuvergenkelik) mit zwaor las drage

   Doe mós neet verkieërd höffe, went det is slech veure rögk.

3. (óneuvergenkelik) e klei deil vanne gestoeate speelkaart aafnummen en die óngeraan ligke veur te verkómme det m'n ónieërlik stuuetj

Aafbraeking

• höf-fe

Aafleijinge

• höfboum, höfiezer
• aafhöffe, inhöffe, ophöffe, verhöffe

Verwantje wäörd

• gehaeve
• drage, pöffe

Zagswies

• aan 'n zeke koe höffe / aan e kepot paerd höffe
• zich höffen en drage: zichzelf väöl lof toesjrieve

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 162.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	höf		höfs		höf		höffe	höffen	höf		höffe	höffen	höffendj
	IPA	/hœf/	/hœv/	/hœfs/	/hœvz/	/hœf/	/hœv/	/hœfə/	/hœfən/	/hœf/	/hœv/	/hœfə/	/hœfən/	/hœfəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	höfdje	höfdjen	höfdjes		höfdje	höfdjen	höfdje	höfdjen	höfdje	höfdjen	höfdje	höfdjen	gehöf
	IPA	/hœvɟə/	/hœvɟən/	/hœvɟəs/	/hœvɟəz/	/hœvɟə/	/hœvɟən/	/hœvɟə/	/hœvɟən/	/hœvɟə/	/hœvɟən/	/hœvɟə/	/hœvɟən/	/ɣə'hœf/	/ɣə'hœv/
gebi-jjendje wies	sjrif			höf!				höffe-v'r		höftj! höf!
	IPA			/hœf/	/hœv/			/hœfəvər/		/hœfc/ /hœf/	/hœvɟ/ /hœv/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	höffe	höffen	gehöf ó		höffe	höffen	höffentaere		höffentaeren		gehöffe		gehöffen
	IPA	/hœfə/	/hœfən/	/ɣə'hœf/	/ɣə'hœv/	/hœfə/	/hœfən/	/hœfən̥'tɛ̀:re/		/hœfən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'hœfə/		/ɣə'hœfən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: höffe
• Frans: lever
• Ingels: lift^(en:)
• Nederlandjs: heffen, tillen, optillen
• Pruus: heben
• Spaans: levantar, elevar
• Zweeds: lyfta

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

höffe ó /hœfə/

1. (gerundium) gerundium II van höffe
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• höf-fe

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	höffe	höffen	—
	IPA	/hœfə/	/hœfən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	höffe	höffen	—
	IPA	/hœfə/	/hœfən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

höffe /hœfə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van höffe
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van höffe

Aafbraeking

• höf-fe