hagkele

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

hagkele /hagə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) lestig en ónzeker kalle wobie me dezelvendje klanke mieëder kieër op 'n stoekkerige meneer achterein zaet
Aafbraeking
  • hagk-e-le
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • staon te hagkele
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 147.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif hagkel hagkels hagkeltj hagkele hagkelen hagkeltj hagkele hagkelen hagkelendj
IPA /hagəl/ /hagəl̥s/ /hagəlz/ /hagəʎ̥c/ /hagəʎɟ/ /hagə̽lə/ /hagə̽lən/ /hagəʎ̥c/ /hagəʎɟ/ /hagə̽lə/ /hagə̽lən/ /hagə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif hagkeldje hagkeldjen hagkeldjes hagkeldje hagkeldjen hagkeldje hagkeldjen hagkeldje hagkeldjen hagkeldje hagkeldjen gehagkeldj
IPA /hagəʎɟə/ /hagəʎɟən/ /hagəʎɟəs/ /hagəʎɟəz/ /hagəʎɟə/ /hagəʎɟən/ /hagəʎɟə/ /hagəʎɟən/ /hagəʎɟə/ /hagəʎɟən/ /hagəʎɟə/ /hagəʎɟən/ /ɣə'hagəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif hagkel! hagkele-v'r hagkeltj!
IPA /hagəl/ /hagə̽ləvər/ /hagəʎ̥c/ /hagəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif hagkele hagkelen gehagkel ó hagkele hagkelen hagkelentaere hagkelentaeren gehagkele gehagkelen
IPA /hagə̽lə/ /hagə̽lən/ /ɣə'hagəl/ /hagə̽lə/ /hagə̽lən/ /hagə̽lən̥'tɛ̀:re/ /hagə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'hagə̽lə/ /ɣə'hagə̽lən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hagkele ó /hagə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van hagkele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • hagk-e-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hagkele hagkelen
IPA /hagə̽lə/ /hagə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif hagkele hagkelen
IPA /hagə̽lə/ /hagə̽lən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hagkele /hagə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van hagkele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van hagkele
Aafbraeking
  • hagk-e-le

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

hagkele /hagə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van hagkel
Aafbraeking
  • hagk-e-le