hinkele
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Wirkwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]hinkele /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/
- (óneuvergenkelik) aan 't kinjerspeel hinkele ([↓]) doon
- (óneuvergenkelik) (ergatief) hinkendj loupe
- Aafbraeking
- hin-ke-le
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 158.
Verveuging
[bewirk]ich | doe | det | veer | geer | zie | deilwaord | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
hujigen tied | sjrif | hinkel | hinkels | hinkeltj | hinkele | hinkelen | hinkeltj | hinkele | hinkelen | hinkelendj | |||||
IPA | /hɪ́ŋ̊kʲel/ | /hɪ́ŋ̊kʲel̥s/ | /hɪ́ŋ̊kʲelz/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎ̥c/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟ/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽len/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎ̥c/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟ/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽len/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽leɲɟ/ | |||
vergangen tied | sjrif | hinkeldje | hinkeldjen | hinkeldjes | hinkeldje | hinkeldjen | hinkeldje | hinkeldjen | hinkeldje | hinkeldjen | hinkeldje | hinkeldjen | gehinkeldj | ||
IPA | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟes/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟez/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/ | /ɣə'hɪ́ŋ̊kʲeʎɟ/ | ||
gebi-jjendje wies | sjrif | hinkel! | hinkele-v'r | hinkeltj! | |||||||||||
IPA | /hɪ́ŋ̊kʲel/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽lever/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎ̥c/ | /hɪ́ŋ̊kʲeʎɟ/ | |||||||||||
substantivering | infinitief | gerundium I | gerundium II | supinum | participium | ||||||||||
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||||||
sjrif | hinkele | hinkelen | gehinkel ó | hinkele | hinkelen | hinkelentaere | hinkelentaeren | gehinkele | gehinkelen | ||||||
IPA | /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽len/ | /ɣə'hɪ́ŋ̊kʲel/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽len/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽len̥'tɛ̀:re/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽len̥'tɛ̀:ren/ | /ɣə'hɪ́ŋ̊kʲe̽le/ | /ɣə'hɪ́ŋ̊kʲe̽len/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
[2]
- Nederlandjs: hinken
Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]hinkele ó /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/
- e kinjerspeel wobie me zich volges vaste regels deils op ei bein springendj mót verplaatsen euver e deil vakken oppe gróndj
- (gerundium) gerundium II van hinkele (Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.)
- Aafbraeking
- hin-ke-le
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | hinkele | hinkelen | — | |
IPA | /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽len/ | — | ||
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — | |||
dat. | sjrif | hinkele | hinkelen | — | |
IPA | /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/ | /hɪ́ŋ̊kʲe̽len/ | — |
In anger spraoke
[bewirk][1]
- Frans: marelle v
- Ingels: hopscotch
- Nederlandjs: hinkelen(nl:) ó, hinkelspel ó
- Pruus: Hickelkasten m
- Spaans: rayuela v
Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]hinkele /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van hinkele
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van hinkele
- Aafbraeking
- hin-ke-le