Naar inhoud springen

hirs

Van Wiktionary

hirs

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

hirs v > m /hɪ́r̥s/

  1. (plantje) (aeteswaar) Panicum miliaceum: 'n saort graan mit fien korrele die veure kóms vanne aerpel nag hieël wichtig waas
Raod

't Waord hirs haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie saorte hirs of plantje hirs.

Aafbraeking
  • hirs
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hirs
IPA /hɪ́r̥s/ /hɪ́rz/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]