kaore

Van Wiktionary

e veldj mit kaore

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kaore ó /kɒ́:rə/

  1. (landjboew) (plantje) Secale cereale: 'n saort graan die ieëre väöl verboewdj waerde veure wègk van te make
  2. (euverdrechtelik) (specefiek) 't zaod van [1]
Raod

De beteikenis van dit waord is neet 'tzelvendje es 't Nederlandjs "koren"; daoveur kan me baeter "graan" gebroeke. Van aadshaer oet haet me gein euverkoeppelendj waord veur alle saorte graan; kaore ("rogge") waerde wiedoet 't meiste verboewdj.

Aafbraeking
  • kao-re
Net get anges gesjreve
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Det is kaoren op dem zien/die häör meule: Det is get det gans in 't veurdeil is van dem/die.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 179.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kaore kaoren
IPA /kɒ́:rə/ /kɒ́:rən/
dim. sjrif käörke käörken käörkes
IPA /kœ̀:r̥kʲe/ /kœ̀:r̥kʲen/ /kœ̀:r̥kʲes/ /kœ̀:r̥kʲez/
dat. sjrif kaore kaoren
IPA /kɒ́:rə/ /kɒ́:rən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]