kaore
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]kaore ó /kɒ́:rə/
- (landjboew) (plantje) Secale cereale: 'n saort graan die ieëre väöl verboewdj waerde veure wègk van te make
- (euverdrechtelik) (specefiek) 't zaod van [1]
- Raod
De beteikenis van dit waord is neet 'tzelvendje es 't Nederlandjs "koren"; daoveur kan me baeter "graan" gebroeke. Van aadshaer oet haet me gein euverkoeppelendj waord veur alle saorte graan; kaore ("rogge") waerde wiedoet 't meiste verboewdj.
- Aafbraeking
- kao-re
- Net get anges gesjreve
- Synoniem
- Aafleijinge
- kaorebloom, kaoremanj, kaoremeule, kaoremiet, kaorendaw, kaoresjriever, kaorestruue, kaoreveldj, kaorevlam, kaorewouf
- duvelskaore, moderkaore, zaodkaore
- Verwantje wäörd
- bokendj, gaes, graan, haver, hirs, meisj, ries, speltj, terf, weit
- aor, bloom, broead, kaaf, kreensjel, mael, struue, tólf, wan, wègk, zemel
- Zagswies
- Det is kaoren op dem zien/die häör meule: Det is get det gans in 't veurdeil is van dem/die.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 179.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kaore | kaoren | — | |
IPA | /kɒ́:rə/ | /kɒ́:rən/ | — | ||
dim. | sjrif | käörke | käörken | käörkes | |
IPA | /kœ̀:r̥kʲe/ | /kœ̀:r̥kʲen/ | /kœ̀:r̥kʲes/ | /kœ̀:r̥kʲez/ | |
dat. | sjrif | kaore | kaoren | — | |
IPA | /kɒ́:rə/ | /kɒ́:rən/ | — |
In anger spraoke
[bewirk][1]