Naar inhoud springen

inbiete

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

inbiete (Nederlands: inbijten, in de gunst trachten te komen)

Verveuging

bit in, beet in, ingebete


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich biet get in mer ich biet get in det ich get inbiet ich höb get ingebete
IPA /ɪʝ bí:t çæd 'ɪ́n/ /mær‿ɪ̽ʝ bí:t çæd 'ɪ́n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd ɪ́nbí:t/ /ɪç‿œ̽b ʝæd ɪ́nɣəbé:te/

inbiete /ɪ́nbí:te/

  1. (euvergenkelik) de tenj in get zitte veur 'nen indrök te make van 't gebeet
  2. (óneuvergenkelik) op 'n bietendje meneer inwirke
  3. (euvergenkelik) get mit 'n bietendje wirking bewirke
Aafbraeking
  • in-bie-te
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif inbiet inbiets inbietj inbiete inbieten inbietj inbiete inbieten inbietendj
IPA /ɪ́nbí:t/ /ɪ́nbí:d/ /ɪ́nbits/ /ɪ́nbidz/ /ɪ́nbic/ /ɪ́nbiɟ/ /ɪ́nbí:te/ /ɪ́nbí:ten/ /ɪ́nbic/ /ɪ́nbiɟ/ /ɪ́nbí:te/ /ɪ́nbí:ten/ /ɪ́nbí:teɲɟ/
vergangen tied sjrif inbeet
inbeit
inbeets
inbeits
inbeet
inbeit
inbete inbeten inbeetj inbete inbeten ingebete ingebeten
IPA /ɪ́nbé:t/
/ɪ́nbɛ́i̯t/
/ɪ́nbé:d/
/ɪ́nbɛ́i̯d/
/ɪ́nbé:ts/
/ɪ́nbɛ́i̯ts/
/ɪ́nbé:dz/
/ɪ́nbɛ́i̯dz/
/ɪ́nbé:t/
/ɪ́nbɛ́i̯t/
/ɪ́nbé:d/
/ɪ́nbɛ́i̯d/
/ɪ́nbé:te/ /ɪ́nbé:ten/ /ɪ́nbé:c/ /ɪ́nbé:ɟ/ /ɪ́nbé:te/ /ɪ́nbé:ten/ /ɪ́nɣəbé:te/ /ɪ́nɣəbé:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif inbeet inbeets inbeet inbete inbeten inbeetj inbete inbeten ingebete ingebeten
IPA /ɪ́nbé:t/ /ɪ́nbé:d/ /ɪ́nbé:ts/ /ɪ́nbé:dz/ /ɪ́nbé:t/ /ɪ́nbé:d/ /ɪ́nbé:te/ /ɪ́nbé:ten/ /ɪ́nbé:c/ /ɪ́nbé:ɟ/ /ɪ́nbé:te/ /ɪ́nbé:ten/ /ɪ́nɣəbé:te/ /ɪ́nɣəbé:ten/
gebi-jjendje wies sjrif biet in! biete-v'r in bietj in!
IPA /bí:d ɪ́n/ /bí:tever ɪ́n/ /bí:ɟ ɪ́n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif inbiete inbieten inbiet ó inbiete inbieten inbietentaere inbietentaeren ingebiete ingebieten
IPA /ɪ́nbí:te/ /ɪ́nbí:ten/ /ɪ́nɣəbí:t/ /ɪ́nɣəbí:d/ /ɪ́nbí:te/ /ɪ́nbí:ten/ /ɪ́nbí:ten̥'tɛ̀:re/ /ɪ́nbí:ten̥'tɛ̀:ren/ /ɪ́nɣəbí:te/ /ɪ́nɣəbí:ten/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

inbiete ó /ɪ́nbí:te/

  1. (gerundium) gerundium II van inbiete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • in-bie-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif inbiete inbieten
IPA /ɪ́nbí:te/ /ɪ́nbí:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif inbiete inbieten
IPA /ɪ́nbí:te/ /ɪ́nbí:ten/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

inbiete /ɪ́nbí:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van inbiete (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van inbiete (in naevezats)
Aafbraeking
  • in-bie-te
Variaasje