Naar inhoud springen

indiekke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich diek in mer ich diek in det ich indiek ich bön ingediek
IPA /ɪʝ digʲ 'ɪ́n/ /mær‿ɪ̽ʝ digʲ 'ɪ́n/ /dæd‿ɪ̽ʝ 'ɪ́ndikʲ/ /ɪʝ bœ̀n ɪ́nɣədikʲ/

indiekke /ɪ́ndikʲe/

  1. (ergatief) minder vlujbaar en dus diekker waere van 'n vlujbaar stóf (wie door 't te kaoken of 't te laoten opdruuege)
  2. (euvergenkelik) get minder vlujbaar make door 't te kaoke, te laoten aafkeulen of 'n stóf toe te veuge (wie mael of meizena)
Aafbraeking
  • in-diek-ke
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif indiek indieks indiek indiekke indiekken indiek indiekke indiekken indiekkendj
IPA /ɪ́ndikʲ/ /ɪ́ndigʲ/ /ɪ́ndiks/ /ɪ́ndigz/ /ɪ́ndikʲ/ /ɪ́ndigʲ/ /ɪ́ndikʲe/ /ɪ́ndikʲen/ /ɪ́ndikʲ/ /ɪ́ndigʲ/ /ɪ́ndikʲe/ /ɪ́ndikʲen/ /ɪ́ndikʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif indiekdje indiekdjen indiekdjes indiekdje indiekdjen indiekdje indiekdjen indiekdje indiekdjen indiekdje indiekdjen ingediek
IPA /ɪ́ndigɟe/ /ɪ́ndigɟen/ /ɪ́ndigɟes/ /ɪ́ndigɟez/ /ɪ́ndigɟe/ /ɪ́ndigɟen/ /ɪ́ndigɟe/ /ɪ́ndigɟen/ /ɪ́ndigɟe/ /ɪ́ndigɟen/ /ɪ́ndigɟe/ /ɪ́ndigɟen/ /ɪ́nɣədikʲ/ /ɪ́nɣədigʲ/
gebi-jjendje wies sjrif diek in! diekke-v'r in diektj in!
diek in!
IPA /digʲ ɪ́n/ /dikʲever ɪ́n/ /digɟ ɪ́n/
/digʲ ɪ́n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif indiekke indiekken ingediek ó indiekke indiekken indiekkentaere indiekkentaeren ingediekke ingediekken
IPA /ɪ́ndikʲe/ /ɪ́ndikʲen/ /ɪ́nɣədikʲ/ /ɪ́nɣədigʲ/ /ɪ́ndikʲe/ /ɪ́ndikʲen/ /ɪ́ndikʲen̥'tɛ̀:re/ /ɪ́ndikʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɪ́nɣədikʲe/ /ɪ́nɣədikʲen/

't Wirkwaord "diekke" kump los neet veur; de vörm daovan staon hieónger ingegaeve.

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif diek dieks diek diekke diekken diek diekke diekken
IPA /dikʲ/ /digʲ/ /diks/ /digz/ /dikʲ/ /digʲ/ /dikʲe/ /dikʲen/ /dikʲ/ /digʲ/ /dikʲe/ /dikʲen/
vergangen tied sjrif diekdje diekdjen diekdjes diekdje diekdjen diekdje diekdjen diekdje diekdjen diekdje diekdjen
IPA /digɟe/ /digɟen/ /digɟes/ /digɟez/ /digɟe/ /digɟen/ /digɟe/ /digɟen/ /digɟe/ /digɟen/ /digɟe/ /digɟen/
gebi-jjendje wies sjrif diek! diekke-v'r diektj!
diek!
IPA /dikʲ/ /digʲ/ /dikʲever/ /dikc/
/dikʲ/
/digɟ/
/digʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

indiekke ó /ɪ́ndikʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van indiekke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • in-diek-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif indiekke indiekken
IPA /ɪ́ndikʲe/ /ɪ́ndikʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif indiekke indiekken
IPA /ɪ́ndikʲe/ /ɪ́ndikʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

indiekke /ɪ́ndikʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van indiekke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van indiekke (in naevezats)
Aafbraeking
  • in-diek-ke
Variaasje