diek

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

diek /dikʲ/

1. mit 'ne verhajingsgewies groeaten ómvank (wie van 't lief)

   Bao, waat haet dae tonnen diekke boek; dem zów ich waal 'ns naaks wille zeen!

2. mit 'ne verhajingsgewies groeaten ómtrèk
3. mit 'n verhajingsgewies groeate waesdoorsneej
4. de ieëre verneumdje waesdoorsneej höbbendj

   Det gaat is eine vinger diek.

5. nej aanein geslaote

   Kies waat 'nen diekke mis boete.

6. bao neet vleujbaar

Aafbraeking

• diek

Aafleijinge

• diekkenderm, Diekkestraot, diekke tróm
• diekdje, diekkigheid, diekzak
• pampesdiek
• aandiekke, indiekke

Verwantje wäörd

• bezatj, breid, flink, fórs, stroes, vèt, wuis
• makkendas, sjómmel

Antonieme

• dun, ilm, smaal

Zagswies

• De dómste/stómste boeren höbbe de diekste aerpel: Me kump wiejer mit gelök es mit verstandj.
• diek doon: imponerendj gedraag vertuuene
• zich 'nen diekke make: zich ónnuuedig örges drök euver make (veural veur te stute)
• 'nen diekke boer: 'ne boer dae väöl gróndj haet
• 'nen diekke mollie: emes dae diek en klein is
• 'nen diekke/lekkere menister: e klein kindj det mollig is
• 'nen vinger diek: zoea diek wie 'ne vinger
• zoea diek wie 'n tón: hieël diek (gezag van luuj en bieëster)

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	diekke	diekken	diekke	diek		diekke	diek		diek
	IPA	/dikʲe/	/dikʲen/	/dikʲe/	/dikʲ/	/digʲ/	/dikʲe/	/dikʲ/	/digʲ/	/dikʲ/	/digʲ/
kómparatief	sjrif	diekkere	diekkeren	diekker	diekker		diekker	diekker		diekkert
	IPA	/dikʲərə/	/dikʲərən/	/dikʲər/	/dikʲər/		/dikʲər/	/dikʲər/		/dikʲər̥t/	/dikʲərd/
superlatief	sjrif	diekste	dieksten	diekste	diekste		diekste	diekste		diekste
	IPA	/dikste/	/diksten/	/dikste/	/dikste/		/dikste/	/dikste/		/dikste/
partitief	sjrif									dieks
	IPA									/diks/	/digz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) dieks (toe)	(wie) diek (geer)
	IPA	/wì: diks tú:/	/wì: dikʲ ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) diekkers (toe)	(wie) diekkertj (geer)
	IPA	/wì: dikʲər̥s tú:/	/wì: dikʲər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

• Arabisch: سميك^(ar:)
• Frans: gros, gras
• Ingels: fat
• Nederlandjs: dik
• Pruus: dick
• Sjinees: 厚^(zh:), 奘^(zh:)
• Spaans: gordo
• Zweeds: tjock, fet

[3]

• Frans: épais
• Ingels: thick
• Nederlandjs: dik
• Pruus: dick
• Spaans: grueso
• Zweeds: tjock

[5]

• Frans: épais
• Ingels: thick
• Nederlandjs: dik
• Pruus: dick
• Spaans: denso
• Zweeds: tjock

Biewaord

Lemma

diek /dikʲ/

1. (synoniem) anger waord veur gans

Aafbraeking

• diek

Zagswies

• dobbel en diek: in hoeage maot

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	diek
	IPA	/dikʲ/	/digʲ/
kómparatief	sjrif	diekker
	IPA	/dikʲər/

'nen diek

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

diek m /dí:kʲ/

1. 'ne kónsmaesig aangelagdje, hoger-gelaenge, rechte waeg door e zómpetig gebied
2. 'n waterkieëring van zandj veur 't achterligkendj landj te besjurme

Aafbraeking

• diek

Aafleijinge

• Diekstraot
• aandieke, bedieke

Verwantje wäörd

• dam, wal

Zagswies

• Tösse de Plak enne baek ligk mer e lieëg diekske.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	diek		dieke	dieken
	IPA	/dí:kʲ/	/dí:gʲ/	/dí:kʲe/	/dí:kʲen/
dim.	sjrif	diekske	dieksken	diekskes
	IPA	/dí:kskʲe/	/dí:kskʲen/	/dí:kskʲes/	/dí:kskʲez/
dat.	sjrif	diek		dieke	dieken
	IPA	/dí:kʲ/	/dí:gʲ/	/dí:kʲe/	/dí:kʲen/

In anger spraoke

[2]

• Frans: digue v
• Ingels: dyke
• Nederlandjs: dijk g
• Pruus: Deich m
• Sjinees: 垸^(zh:), 塍^(zh:), 壝^(zh:), 壩^(zh:)
• Spaans: dique m
• Zweeds: vall g

Eigenaam

Lemma

d'n Diek m /dí:kʲ/

1. (straotnaam) de straot die van 't dörp nao de Berg löp

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Diek" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Diek

Aafleijinge

• Diekstraot

Verwantje wäörd

• Bleik

Zagswies

• d'n Diek höbbe ze ane begin vanne neugentieëndjen ieëw aangelag veur 't dörp te verbinje mitte Berg; ane noordrandj ligk de Plak en in 't zuje ligk de Polder.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Diek		—
	IPA	/dí:kʲ/	/dí:gʲ/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	Diek		—
	IPA	/dí:kʲ/	/dí:gʲ/	—

In anger spraoke

• Nederlandjs: Dijk m

Biewaord

Neet-lemma

diek /dikʲ/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• diek

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	diek
	IPA	/dikʲ/	/digʲ/
kómparatief	sjrif	diekker
	IPA	/dikʲər/
superlatief	sjrif	diekste
	IPA	/dikste/

Wirkwaord

Neet-lemma

diek ... aan /dikʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aandiekke (in houfzats)
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van aandiekke (in houfzats)
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van aandiekke (in houfzats)

Aafbraeking

• diek

Variaasje

• (in naevezats) aandiek

Neet-lemma

diek ... in /dikʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van indiekke (in houfzats)
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van indiekke (in houfzats)
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van indiekke (in houfzats)

Aafbraeking

• diek

Variaasje

• (in naevezats) indiek

Wirkwaord

Neet-lemma

diek ... aan /dí:kʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aandieke (in houfzats)
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van aandieke (in houfzats)
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van aandieke (in houfzats)

Aafbraeking

• diek

Variaasje

• (in naevezats) aandiek