Naar inhoud springen

aandiekke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich diek get aan mer ich diek get aan det ich get aandiek ich höb get aangediek
IPA /ɪʝ dikʲ çæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ dikʲ çæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ç çæd 'á:ndikʲ/ /ɪç‿œ̽b̥ çæd á:nɣədikʲ/

aandiekke /á:ndikʲe/

  1. (ergatief) diekker waere
  2. (euvergenkelik) get diekker make
  3. (synoniem) (euvergenkelik) (euverdrechtelik) anger waord veur euverdrieve
Aafbraeking
  • aan-diek-ke
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aandiek aandieks aandiek aandiekke aandiekken aandiek aandiekke aandiekken aandiekkendj
IPA /á:ndikʲ/ /á:ndigʲ/ /á:ndiks/ /á:ndigz/ /á:ndikʲ/ /á:ndigʲ/ /á:ndikʲe/ /á:ndikʲen/ /á:ndikʲ/ /á:ndigʲ/ /á:ndikʲe/ /á:ndikʲen/ /á:ndikʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif aandiekdje aandiekdjen aandiekdjes aandiekdje aandiekdjen aandiekdje aandiekdjen aandiekdje aandiekdjen aandiekdje aandiekdjen aangediek
IPA /á:ndigɟe/ /á:ndigɟen/ /á:ndigɟes/ /á:ndigɟez/ /á:ndigɟe/ /á:ndigɟen/ /á:ndigɟe/ /á:ndigɟen/ /á:ndigɟe/ /á:ndigɟen/ /á:ndigɟe/ /á:ndigɟen/ /á:nɣədikʲ/ /á:nɣədigʲ/
gebi-jjendje wies sjrif diek aan! diekke-v'r aan diektj aan!
diek aan!
IPA /digʲ á:n/ /dikʲever á:n/ /digɟ á:n/
/digʲ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aandiekke aandiekken aangediek ó aandiekke aandiekken aandiekkentaere aandiekkentaeren aangediekke aangediekken
IPA /á:ndikʲe/ /á:ndikʲen/ /á:nɣədikʲ/ /á:nɣədigʲ/ /á:ndikʲe/ /á:ndikʲen/ /á:ndikʲen̥'tɛ̀:re/ /á:ndikʲen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣədikʲe/ /á:nɣədikʲen/

't Wirkwaord "diekke" kump los neet veur; de vörm daovan staon hieónger aangegaeve.

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif diek dieks diek diekke diekken diek diekke diekken
IPA /dikʲ/ /digʲ/ /diks/ /digz/ /dikʲ/ /digʲ/ /dikʲe/ /dikʲen/ /dikʲ/ /digʲ/ /dikʲe/ /dikʲen/
vergangen tied sjrif diekdje diekdjen diekdjes diekdje diekdjen diekdje diekdjen diekdje diekdjen diekdje diekdjen
IPA /digɟe/ /digɟen/ /digɟes/ /digɟez/ /digɟe/ /digɟen/ /digɟe/ /digɟen/ /digɟe/ /digɟen/ /digɟe/ /digɟen/
gebi-jjendje wies sjrif diek! diekke-v'r diektj!
diek!
IPA /dikʲ/ /digʲ/ /dikʲever/ /dikc/
/dikʲ/
/digɟ/
/digʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]

[1]


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aandiekke ó /á:ndikʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van aandiekke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-diek-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aandiekke aandiekken
IPA /á:ndikʲe/ /á:ndikʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aandiekke aandiekken
IPA /á:ndikʲe/ /á:ndikʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aandiekke /á:ndikʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aandiekke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aandiekke (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-diek-ke
Variaasje