Naar inhoud springen

kieppe

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kieppe /kʲipe/

  1. (euvergenkelik) get det rechop steit kantjele det 't ómvèltj
  2. (óneuvergenkelik) bie 't voetballe perbere de bal oete gool te haje
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief kiepe.

Aafbraeking
  • kiep-pe
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 187.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kiep kieps kiep kieppe kieppen kiep kieppe kieppen kieppendj
IPA /kʲip/ /kʲib/ /kʲips/ /kʲibz/ /kʲip/ /kʲib/ /kʲipe/ /kʲipen/ /kʲip/ /kʲib/ /kʲipe/ /kʲipen/ /kʲipeɲɟ/
vergangen tied sjrif kiepdje kiepdjen kiepdjes kiepdje kiepdjen kiepdje kiepdjen kiepdje kiepdjen kiepdje kiepdjen gekiep
IPA /kʲibɟe/ /kʲibɟen/ /kʲibɟes/ /kʲibɟez/ /kʲibɟe/ /kʲibɟen/ /kʲibɟe/ /kʲibɟen/ /kʲibɟe/ /kʲibɟen/ /kʲibɟe/ /kʲibɟen/ /ɣə'kʲip/ /ɣə'kʲib/
gebi-jjendje wies sjrif kiep! kieppe-v'r kieptj!
kiep!
IPA /kʲip/ /kʲib/ /kʲipever/ /kʲipc/
/kʲip/
/kʲibɟ/
/kʲib/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kieppe kieppen gekiep ó kieppe kieppen kieppentaere kieppentaeren gekieppe gekieppen
IPA /kʲipe/ /kʲipen/ /ɣə'kʲip/ /ɣə'kʲib/ /kʲipe/ /kʲipen/ /kʲipen̥'tɛ̀:re/ /kʲipen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲipe/ /ɣə'kʲipen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kieppe ó /kʲipe/

  1. (gerundium) gerundium II van kieppe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kiep-pe

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kieppe kieppen
IPA /kʲipe/ /kʲipen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kieppe kieppen
IPA /kʲipe/ /kʲipen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kakke /kʲipe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kieppe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kieppe
Aafbraeking
  • kiep-pe