Naar inhoud springen

opstoeate

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich stoeat get op mer ich stoeat get op det ich get opstoeat ich höb get opgestoeate
IPA /ɪç stùä̯t çæd 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ç stùä̯t çæd 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd ɒpstùä̯t/ /ɪç‿œ̽b ʝæd ɒpɣ̊əstùä̯tə/

opstoeate /ɒpstùä̯tə/

  1. (euvergenkelik) door te kieppen 'n volgelaje ker laegmake
    Ich haw bliekbaar die ker zandj oppe verkieërdje plaats opgestoeate.
  2. (euvergenkelik) (emes ~) zoeajbranje veroearzake
    Det vèttig aetes begintj mich op te stoeate nao die wanjeling.
Aafbraeking
  • op-stoea-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opstoeat opstuuets opstuuetj opstoeate opstoeaten opstoeatj opstoeate opstoeaten opstoeatendj
IPA /ɒpstùä̯t/ /ɒpstùä̯d/ /ɒpstʉ̜̀ɛ̯̈ts/ /ɒpstʉ̜̀ɛ̯̈dz/ /ɒpstʉ̜̀ɛ̯̈c/ /ɒpstʉ̜̀ɛ̯̈ɟ/ /ɒpstùä̯tə/ /ɒpstùä̯tən/ /ɒpstùä̯c/ /ɒpstùä̯ɟ/ /ɒpstùä̯tə/ /ɒpstùä̯tən/ /ɒpstùä̯təɲɟ/
vergangen tied sjrif opsteet opsteets opsteet opstete opsteten opsteetj opstete opsteten opgestoeate opgestoeaten
IPA /ɒpstè:t/ /ɒpstè:d/ /ɒpstè:ts/ /ɒpstè:dz/ /ɒpstè:t/ /ɒpstè:d/ /ɒpstè:te/ /ɒpstè:ten/ /ɒpstè:c/ /ɒpstè:ɟ/ /ɒpstè:te/ /ɒpstè:ten/ /ɒpɣ̊əstùä̯tə/ /ɒpɣ̊əstùä̯tən/
kónjunktief sjrif opstoot opstoots opstoot opstote opstoten opstootj opstote opstoten
IPA /ɒpstò:t/ /ɒpstò:d/ /ɒpstò:ts/ /ɒpstò:dz/ /ɒpstò:t/ /ɒpstò:d/ /ɒpstò:tə/ /ɒpstò:tən/ /ɒpstò:c/ /ɒpstò:ɟ/ /ɒpstò:tə/ /ɒpstò:tən/
gebi-jjendje wies sjrif stoeat op! stoeate-v'r op stoeatj op!
IPA /stùä̯d ɒb/ /stùä̯d ɒp/ /stùä̯təvər ɒb/ /stùä̯təvər ɒp/ /stùä̯ɟ ɒb/ /stùä̯ɟ ɒp/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opstoeate opstoeaten opgestoeat ó opstoeate opstoeaten opstoeatentaere opstoeatentaeren opgestoeate opgestoeate
IPA /ɒpstùä̯tə/ /ɒpstùä̯tən/ /ɒpɣ̊əstùä̯t/ /ɒpɣ̊əstùä̯d/ /ɒpstùä̯tə/ /ɒpstùä̯tən/ /ɒpstùä̯tən̥'tɛ̀:re/ /ɒpstùä̯tən̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊əstùä̯tə/ /ɒpɣ̊əstùä̯tən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opstoeate ó /ɒpstùä̯tə/

  1. (gerundium) gerundium II van opstoeate
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-stoea-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opstoeate opstoeaten
IPA /ɒpstùä̯tə/ /ɒpstùä̯tən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opstoeate opstoeaten
IPA /ɒpstùä̯tə/ /ɒpstùä̯tən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opstoeate /ɒpstùä̯tə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opstoeate (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opstoeate (in naevezats)
Aafbraeking
  • op-stoea-te
Variaasje