Naar inhoud springen

knal

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

knal m /kn̥àl/

  1. 'ne korten, helle klank, wie door 'n ómplóffing
Aafbraeking
  • knal
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif knal knalle knallen
IPA /kn̥àl/ /kn̥álə/ /kn̥álən/
dim. sjrif knelke knelken knelkes
IPA /kn̥æ̀l̥kʲe/ /kn̥æ̀l̥kʲen/ /kn̥æ̀l̥kʲes/ /kn̥æ̀l̥kʲez/
dat. sjrif knal knalle knallen
IPA /kn̥àl/ /kn̥álə/ /kn̥álən/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

knal v /kn̥àl/

  1. 'n hoes wo zich ónbehuuerlike dinger (wie hoorderie) aafspele
Aafbraeking
  • knal
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif knal knalle knallen
IPA /kn̥àl/ /kn̥álə/ /kn̥álən/
dim. sjrif
IPA

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

knal /kn̥àl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van knalle
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van knalle
Aafbraeking
  • knal