Naar inhoud springen

koesjenere

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

koesjenere /kuʃə'nè:re/

  1. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur traetere
  2. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur peste
Aafbraeking
  • koesj-e-ne-re
Variaasje
Zagswies
  • zich door nemes laote koesjenere
Kómaaf
  • Meugelik 'ne samenhank mit Frans of Welsj: couilloner, ónger invlood van vouksetymologie mit "koesj".
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 199.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif koesjeneer koesjeneers koesjeneert
koesjeneertj
koesjenere koesjeneren koesjeneert
koesjeneertj
koesjenere koesjeneren koesjenerendj
IPA /kuʃə'nè:r/ /kuʃə'nè:r̥s/ /kuʃə'nè:rz/ /kuʃə'nè:r̥t/
/kuʃə'nè:r̥c/
/kuʃə'nè:rd/
/kuʃə'nè:rɟ/
/kuʃə'nè:re/ /kuʃə'nè:ren/ /kuʃə'nè:r̥t/
/kuʃə'nè:r̥c/
/kuʃə'nè:rd/
/kuʃə'nè:rɟ/
/kuʃə'nè:re/ /kuʃə'nè:ren/ /kuʃə'nè:renɟ/
vergangen tied sjrif koesjeneerdje koesjeneerdjen koesjeneerdjes koesjeneerdje koesjeneerdjen koesjeneerdje koesjeneerdjen koesjeneerdje koesjeneerdjen koesjeneerdje koesjeneerdjen koesjeneerd
koesjeneerdj
gekoesjeneerd
gekoesjeneerdj
IPA /kuʃə'nè:rɟe/ /kuʃə'nè:rɟen/ /kuʃə'nè:rɟes/ /kuʃə'nè:rɟez/ /kuʃə'nè:rɟe/ /kuʃə'nè:rɟen/ /kuʃə'nè:rɟe/ /kuʃə'nè:rɟen/ /kuʃə'nè:rɟe/ /kuʃə'nè:rɟen/ /kuʃə'nè:rɟe/ /kuʃə'nè:rɟen/ /(ɣə)kuʃə'nè:rd/
/(ɣə)kuʃə'nè:rɟ/
gebi-jjendje wies sjrif koesjeneer! koesjenere-v'r koesjeneertj!
koesjeneer!
IPA /kuʃə'nè:r/ /kuʃə'nè:rever/ /kuʃə'nè:r̥c/
/kuʃə'nè:r/
/kuʃə'nè:rɟ/
/kuʃə'nè:r/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif koesjenere koesjeneren gekoesjeneer ó koesjenere koesjeneren
IPA /kuʃə'nè:re/ /kuʃə'nè:ren/ /ɣəkuʃə'nè:r/ /kuʃə'nè:re/ /kuʃə'nè:ren/

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

koesjenere ó /kuʃə'nè:re/

  1. (gerundium) gerundium II van koesjenere
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • koesj-e-ne-re

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif koesjenere koesjeneren
IPA /kuʃə'nè:re/ /kuʃə'nè:ren/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif koesjenere koesjeneren
IPA /kuʃə'nè:re/ /kuʃə'nè:ren/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

koesjenere /kuʃə'nè:re/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van koesjenere
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van koesjenere
Aafbraeking
  • koesj-e-ne-re