Naar inhoud springen

krink

Van Wiktionary

'ne krink [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

krink m /kr̥ɪ́ŋ̊kʲ/

  1. 'n rits puntjen in e twieëdimensionaal vlaak die allemaol aevewied van 't middelpuntj aaf staon
  2. e beeldj of get det róndj is det liek op 'ne [1]
  3. 'n gemeinsjap luuj die mitein ómgaon
  4. 'n rónj plek op 't taofelblaad die óntstangen is doordet dao e naat glaas op gestangen haet
Aafbraeking
  • krink
Net get anges gesjreve
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zich in 'ne krink gaon zitte: mit versjeie luuj zoea naevenein gaon zitte det me samen 'ne krink vörmp

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif krink kring
IPA /kr̥ɪ́ŋ̊kʲ/ /kr̥ɪ́ŋgʲ/ /kr̥ɪ̀ŋ/
dim. sjrif kringske kringsken kringskes
IPA /kr̥ɪ̀ŋ̊skʲe/ /kr̥ɪ̀ŋ̊skʲen/ /kr̥ɪ̀ŋ̊skʲes/ /kr̥ɪ̀ŋ̊skʲez/
dat. sjrif krink kring
IPA /kr̥ɪ́ŋ̊kʲ/ /kr̥ɪ́ŋgʲ/ /kr̥ɪ̀ŋ/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]