Naar inhoud springen

opligke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich ligk get op mer ich ligk get op det ich get opligk ich höb get opgelag
IPA /ɪʝ lɪgʲ ʝæd 'op/ /mær‿ɪ̽ʝ lɪgʲ ʝæd 'op/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd ɒpl̥ɪgʲ/ /ɪç‿œ̽b ʝæd ɒpɣ̊əlax/

opligke /ɒpl̥ɪgʲe/

  1. (euvergenkelik) get plaatsen op get of get óm get haer vasmake
    Doe mós nuuj benj opligken op dae fietsj.
  2. (euvergenkelik) emes verplichte zich aan 'ne regel te haje
    Die mèndje mich de wètten op te mótte ligke, meh det laot ich neet gebeure!
Aafbraeking
  • op-ligk-e
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opligk opligks opligk opligke opligken opligk opligke opligken opligkendj
IPA /ɒpl̥ɪgʲ/ /ɒpl̥ɪg̊s/ /ɒpl̥ɪgz/ /ɒpl̥ɪgʲ/ /ɒpl̥ɪgʲe/ /ɒpl̥ɪgʲen/ /ɒpl̥ɪgʲ/ /ɒpl̥ɪgʲe/ /ɒpl̥ɪgʲen/ /ɒpl̥ɪgʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif oplag oplags oplag oplagte oplagten oplag oplagte oplagten opgelag
IPA /ɒpl̥ax/ /ɒpl̥aɣ/ /ɒpl̥axs/ /ɒpl̥aɣz/ /ɒpl̥ax/ /ɒpl̥aɣ/ /ɒpl̥axtə/ /ɒpl̥axtən/ /ɒpl̥ax/ /ɒpl̥aɣ/ /ɒpl̥axtə/ /ɒpl̥axtən/ /ɒpɣ̊əlax/ /ɒpɣ̊əlaɣ/
gebi-jjendje wies sjrif ligk op! ligke-v'r op ligktj op!
ligk op!
IPA /lɪgʲ ɒp/ /lɪgʲ ɒb/ /lɪgʲever ɒp/ /lɪgʲever ɒb/ /lɪgʲɟ ɒp/
/lɪgʲ ɒp/
/lɪgʲɟ ɒb/
/lɪgʲ ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opligke opligken opgeligk ó opligke opligken opligkentaere opligkentaeren opgeligke opgeligken
IPA /ɒpl̥ɪgʲe/ /ɒpl̥ɪgʲen/ /ɒpɣ̊əlɪgʲ/ /ɒpl̥ɪgʲe/ /ɒpl̥ɪgʲen/ /ɒpl̥ɪgʲen̥'tɛ̀:re/ /ɒpl̥ɪgʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊əlɪgʲe/ /ɒpɣ̊əlɪgʲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opligke ó /ɒpl̥ɪgʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van opligke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-ligk-e

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opligke opligken
IPA /ɒpl̥ɪgʲe/ /ɒpl̥ɪgʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opligke opligken
IPA /ɒpl̥ɪgʲe/ /ɒpl̥ɪgʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opligke /ɒpl̥ɪgʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opligke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opligke (in naevezats)
Aafbraeking
  • op-ligk-e
Variaasje