opsjuve

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich sjuuf get op mer ich sjuuf get op det ich get opsjuuf ich höb get opgesjuuf
IPA /ɪç ʃʉ̜̀:f çæd 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ç ʃʉ̜̀:f çæd 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd ɒpʃʉ̜̀:f/ /ɪç‿œ̽b ʝæd ɒpɣ̊əʃʉ̜̀:f/

opsjuve /ɒpʃʉ̜̀:və/

  1. (euvergenkelik) get e stök nao de ziejkantj verplaatse sóngerdet 't d'n óngergróndj loslieëtj
  2. (óneuvergenkelik) zich stök nao de ziejkantj verplaatse sónger d'n óngergróndj los te laote
Aafbraeking
  • op-sju-ve
Synoniem
Samestèlling
Zagswies
  • 'n bats opsjuve: zoväöl opsjuve det emes anges zich ouch kan gaon zitte

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opsjuuf opsjuufs opsjuuf opsjuve opsjuven opsjuuf opsjuve opsjuven opsjuvendj
IPA /ɒpʃʉ̜̀:f/ /ɒpʃʉ̜̀:v/ /ɒpʃʉ̜̀:fs/ /ɒpʃʉ̜̀:vz/ /ɒpʃʉ̜̀:f/ /ɒpʃʉ̜̀:v/ /ɒpʃʉ̜̀:və/ /ɒpʃʉ̜̀:vən/ /ɒpʃʉ̜̀:f/ /ɒpʃʉ̜̀:v/ /ɒpʃʉ̜̀:və/ /ɒpʃʉ̜̀:vən/ /ɒpʃʉ̜̀:vəɲɟ/
vergangen tied sjrif opsjuufdje opsjuufdjen opsjuufdjes opsjuufdje opsjuufdjen opsjuufdje opsjuufdjen opsjuufdje opsjuufdjen opsjuufdje opsjuufdjen opgesjuuf
IPA /ɒpʃʉ̜̀:vɟə/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟən/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟəs/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟəz/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟə/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟən/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟə/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟən/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟə/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟən/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟə/ /ɒpʃʉ̜̀:vɟən/ /ɒpɣ̊əʃʉ̜̀:f/ /ɒpɣ̊əʃʉ̜̀:v/
gebi-jjendje wies sjrif sjuuf op! sjuve-v'r op sjuuftj op!
sjuuf op!
IPA /ʃʉ̜̀:v ɒp/ /ʃʉ̜̀:v ɒb/ /ʃʉ̜̀:vəvər ɒp/ /ʃʉ̜̀:vəvər ɒb/ /ʃʉ̜̀:vɟ ɒp/
/ʃʉ̜̀:v ɒp/
/ʃʉ̜̀:vɟ ɒb/
/ʃʉ̜̀:v ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opsjuve opsjuven opgesjuuf ó opsjuve opsjuven opsjuventaere opsjuventaeren opgesjuve opgesjuven
IPA /ɒpʃʉ̜̀:və/ /ɒpʃʉ̜̀:vən/ /ɒpɣ̊əʃʉ̜̀:f/ /ɒpɣ̊əʃʉ̜̀:v/ /ɒpʃʉ̜̀:və/ /ɒpʃʉ̜̀:vən/ /ɒpʃʉ̜̀:vən̥'tɛ̀:re/ /ɒpʃʉ̜̀:vən̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊əʃʉ̜̀:və/ /ɒpɣ̊əʃʉ̜̀:vən/
Raod

Veur wiejeren opligk euvere vörm van dit waord; zuuch: sjuve.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opsjuve ó /ɒpʃʉ̜̀:və/

  1. (gerundium) gerundium II van opsjuve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-sju-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opsjuve opsjuven
IPA /ɒpʃʉ̜̀:və/ /ɒpʃʉ̜̀:vən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opsjuve opsjuven
IPA /ɒpʃʉ̜̀:və/ /ɒpʃʉ̜̀:vən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opsjuve /ɒpʃʉ̜̀:və/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opsjuve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opsjuve
Aafbraeking
  • op-sju-ve