storm

'ne storm [1] dae staof mit zich mitnump

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

storm m /stɒ́rm/

1. 'ne verwardje staot vannen dampkrink, veural wen dae de gróndj vanne aerd raak en hieël erg verinnewerendj of slech waer mit zich mitbringk
2. (euverdrechtelik) 'ne sterke windj
3. (euverdrechtelik) get det hieël flot örges doorhaer geit

   Dae rendje wie 'ne storm dore kamer.

4. (euverdrechtelik) 'nen hellen aanval

Aafbraeking

• storm

Aafleijinge

• störme
• stormrammer
• snieëstorm

Verwantje wäörd

• haachel, ónwaer, raenge, windj
• tempieëste

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	storm		störm
	IPA	/stɒ́rm/		/stœ̀rm/
dim.	sjrif	störmke	störmken	störmkes
	IPA	/stœ̀r̥m̥kʲe/	/stœ̀r̥m̥kʲen/	/stœ̀r̥m̥kʲes/	/stœ̀r̥m̥kʲez/
dat.	sjrif	storm		störm
	IPA	/stɒ́rm/		/stœ̀rm/

In anger spraoke

[1]

• Fins: myrsky
• Frans: orage m, tempête v
• Ieslandjs: stormur m, bálviðri ó
• Ingels: storm, gale, tempest
• Nederlandjs: storm g
• Pruus: Sturm m
• Spaans: tormenta v
• Zweeds: storm g