windj

'ne Keseboum dae mitwaeg inne windj.

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

windj m /wɪ́ɲɟ/

1. de strouming van lóch die óntsteit door lóchdrökversjil

Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veure gaasvörmige óntlasting oete derm; det is 'nen "drieët".

Aafbraeking

• windj

Net get anges gesjreve

• wintj

Aafleijinge

• windjin, winje
• windjbujel, windjbuks, windjmeule, windjoug, windjrichting, windjsjeif, windjstoeat, windjvlaog, windjvogel
• sint-lerinswindj

Verwantje wäörd

• geboes, jier, storm, wejje

Zagswies

• door waer en windj: ónger slechte waersómstenjigheje, egaal waat 't waer duit
• de windj d'rónger höbbe: 'n gooj organizaasje höbbe doordet me väöl gezag haet
• (de) windj mit höbbe: De windj steit zoea det t'r taenge de rögk wejtj (in 't veurdeil bie 't fietsje).
• de windj in höbbe ("i\n" mit stoeattoean): (ajerwèts) de windj taengen höbbe

  Veer hawwe de windj mit; noe höbbe v'r 'm in.

• (de) windj taengen höbbe: De windj steit zoea det t'r taenge de veurkantj van 't lief wejtj (in 't naodeil bie 't fietsje).
• de windj van veur(e) kriege: sterk waeren aangespraoken op zie gedraag
• emes mitte kop oppe windj zitte: emes veur zie laevesóngerhaad laote gaon wirke
• mitte kop inne windj loupe: te zieër verwindj zeen wodoor me zich get is gaon inbele
• mit alle winj mitwejje: mitdoon mit ederein dae mach haet sónger eige prinsieppe te höbbe
• mitwaegen inne windj: bewaege dore windj (gezag van struuk, tek, vanen enzowiejer)
• vanne windj laeve: laeve van 'n inkómme det veure spraeker neet waarnumbaar of väöls te lieëg is

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	windj		winj
	IPA	/wɪ́ɲɟ/		/wɪ̀ɲ/
dim.	sjrif	windje	windjen	windjes
	IPA	/wɪ̀ɲ̊ce/	/wɪ̀ɲ̊cen/	/wɪ̀ɲ̊ces/	/wɪ̀ɲ̊cez/
dat.	sjrif	windj		winj
	IPA	/wɪ́ɲɟ/		/wɪ̀ɲ/

In anger spraoke

• Fins: tuuli
• Frans: vent m
• Grieks (nuuj): άνεμος^(el:) m, αέρας^(el:) m
• Ieslandjs: vindur m
• Ingels: wind
• Nederlandjs: wind g
• Pruus: Wind m
• Spaans: viento m
• Zweeds: vind g

Wirkwaord

Neet-lemma

windj /wɪ̀ɲɟ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van winje
2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van winje
3. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van winje

Raod

Deze vorm wuuert door Bakkes gesjreven es wintj.

Aafbraeking

• windj