windj

'ne Keseboum dae mitwaeg inne windj.

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

windj m /wɪ́ɲɟ/

1. de struiming van lóch die óntsteit door lóchdrökversjil

Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veure gaasvörmige óntlasting oete derm; det is 'nen drieët.

Aafbraeking

• windj

Aafleijinge

• winje
• windjbujel, windjbuks, windjmeule, windjsjeif, windjstoeat, windjvogel

Verwantje wäörd

• geboes

Zagswies

• de windj mit höbbe: De windj steit zoea det t'r taenge de rögk wejtj (in 't veurdeil bie 't fietsje).
• de windj in höbbe ("i\n" mit stoeattoean): (ajerwèts) de windj taengen höbbe

  Veer hawwe de windj mit; noe höbbe v'r 'm in.

• de windj taengen höbbe: De windj steit zoea det t'r taenge de veurkantj van 't lief wejtj (in 't naodeil bie 't fietsje).
• de windj van veur(e) kriege: sterk waeren aangespraoken op zie gedraag
• mitwaegen inne windj: bewaege dore windj (gezag van struuk, tek, vanen enzowiejer)

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	windj		winj
	IPA	/wɪ́ɲɟ/		/wɪ̀ɲ/
dim.	sjrif	windje	windjen	windjes
	IPA	/wɪ̀ɲ̊ce/	/wɪ̀ɲ̊cen/	/wɪ̀ɲ̊ces/	/wɪ̀ɲ̊cez/
dat.	sjrif	windj		winj
	IPA	/wɪ́ɲɟ/		/wɪ̀ɲ/

In anger spraoke

• Fins: tuuli
• Frans: vent m
• Ieslandjs: vindur m
• Ingels: wind
• Nederlandjs: wind g
• Pruus: Wind m
• Spaans: viento m
• Zweeds: vind g