tuge

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

tuge (Nederlands: getuigen)

Varrejasie
Verbuging

tuug, tuugde, getuug


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tuge /tʉ̜̀:ɣə/

  1. (óneuvergenkelik) 'n verklaoring aafligke (meis ónger eid) euver get wo me bie gewaes is of waat me gezeen haet
  2. (euvergenkelik) get mitmake door 't zelf te zeen
Aafbraeking
  • tu-ge
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling
Zagswies
  • veur 't gerich tuge
  • tugen euver get

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif tuug tuugs tuug tuge tugen tuug tuge tugen tugendj
IPA /tʉ̜̀:x/ /tʉ̜̀:ɣ/ /tʉ̜̀:xs/ /tʉ̜̀:ɣz/ /tʉ̜̀:x/ /tʉ̜̀:ɣ/ /tʉ̜̀:ɣə/ /tʉ̜̀:ɣən/ /tʉ̜̀:x/ /tʉ̜̀:ɣ/ /tʉ̜̀:ɣə/ /tʉ̜̀:ɣən/ /tʉ̜̀:ɣəɲɟ/
vergangen tied sjrif tuugdje tuugdjen tuugdjes tuugdje tuugdjen tuugdje tuugdjen tuugdje tuugdjen tuugdje tuugdjen getuug
IPA /tʉ̜̀:ɣɟə/ /tʉ̜̀:ɣɟən/ /tʉ̜̀:ɣɟəs/ /tʉ̜̀:ɣɟəz/ /tʉ̜̀:ɣɟə/ /tʉ̜̀:ɣɟən/ /tʉ̜̀:ɣɟə/ /tʉ̜̀:ɣɟən/ /tʉ̜̀:ɣɟə/ /tʉ̜̀:ɣɟən/ /tʉ̜̀:ɣɟə/ /tʉ̜̀:ɣɟən/ /ɣə'tʉ̜̀:x/ /ɣə'tʉ̜̀:ɣ/
gebi-jjendje wies sjrif tuug! tuge-v'r tuugtj!
tuug!
IPA /tʉ̜̀:x/ /tʉ̜̀:ɣ/ /tʉ̜̀:ɣəvər/ /tʉ̜̀:xc/
/tʉ̜̀:x/
/tʉ̜̀:ɣɟ/
/tʉ̜̀:ɣ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif tuge tugen getuug ó tuge tugen tugentaere tugentaeren getuge getugen
IPA /tʉ̜̀:ɣə/ /tʉ̜̀:ɣən/ /ɣə'tʉ̜̀:x/ /ɣə'tʉ̜̀:ɣ/ /tʉ̜̀:ɣə/ /tʉ̜̀:ɣən/ /tʉ̜̀:ɣən̥'tɛ̀:re/ /tʉ̜̀:ɣən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'tʉ̜̀:ɣə/ /ɣə'tʉ̜̀:ɣən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: getuge


[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tuge ó /tʉ̜̀:ɣə/

  1. (gerundium) gerundium II van tuge
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • tu-ge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tuge tugen
IPA /tʉ̜̀:ɣə/ /tʉ̜̀:ɣən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tuge tugen
IPA /tʉ̜̀:ɣə/ /tʉ̜̀:ɣən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tuge /tʉ̜̀:ɣə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van tuge
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van tuge
Aafbraeking
  • tu-ge

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tuge /tʉ̜̀:ɣə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van tuug (emes dae 'n gebeurtenis mitgemaak haet)
Aafbraeking
  • tu-ge