Naar inhoud springen

wegzitte

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich zit get weg mer ich zit get weg det ich get wegzit ich höb get weggezatj
IPA /ɪʝ zɪt çæt 'wæç/ /mær‿ɪ̽ʝ zɪt çæt 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæt wæçz̥ɪt/ /ɪç‿œ̽b ʝæt wæɣ̊əzac/

wegzitte /wæçz̥ɪte/

  1. (euvergenkelik) get ane kantj zitte, get op 'n anger plaats daoneer zitte
    Die kómme morge de straot vaege, dus zit tich de wage mer eweg.
  2. (euvergenkelik) get op die plaats daoneer zitte wo 't ummer huuert wen 't neet gebroek wuuert
    Zit die glazer mer inne goje kas eweg.
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-zit-te
Variaasje
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegzit wegzits wegzitj wegzitte wegzitten wegzitj wegzitte wegzitten wegzittendj
IPA /wæçz̥ɪt/ /wæçz̥ɪd/ /wæçz̥ɪts/ /wæçz̥ɪdz/ /wæçz̥ɪc/ /wæçz̥ɪɟ/ /wæçz̥ɪte/ /wæçz̥ɪten/ /wæçz̥ɪc/ /wæçz̥ɪɟ/ /wæçz̥ɪte/ /wæçz̥ɪten/ /wæçz̥ɪteɲɟ/
vergangen tied sjrif wegzat wegzats wegzat wegzatte wegzatten wegzatj wegzatte wegzatten weggezatj
IPA /wæçz̥at/ /wæçz̥ad/ /wæçz̥ats/ /wæçz̥adz/ /wæçz̥at/ /wæçz̥ad/ /wæçz̥atə/ /wæçz̥atən/ /wæçz̥ac/ /wæçz̥aɟ/ /wæçz̥atə/ /wæçz̥atən/ /wæɣ̊əzac/ /wæɣ̊əzaɟ/
gebi-jjendje wies sjrif zit weg! zitte-v'r weg zitj weg!
IPA /zɪt wæç/ /zɪt wæʝ/ /zɪtever wæç/ /zɪtever wæʝ/ /zɪc wæç/ /zɪc wæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegzitte wegzitten weggezit ó wegzitte wegzitten wegzittentaere wegzittentaeren weggezitte weggezitten
IPA /wæçz̥ɪte/ /wæçz̥ɪten/ /wæɣ̊əzɪt/ /wæɣ̊əzɪd/ /wæçz̥ɪte/ /wæçz̥ɪten/ /wæçz̥ɪten̥'tɛ̀:re/ /wæçz̥ɪten̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əzɪte/ /wæɣ̊əzɪten/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegzitte ó /wæçz̥ɪte/

  1. (gerundium) gerundium II van wegzitte
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-zit-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegzitte wegzitten
IPA /wæçz̥ɪte/ /wæçz̥ɪten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegzitte wegzitten
IPA /wæçz̥ɪte/ /wæçz̥ɪten/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegzitte /wæçz̥ɪte/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegzitte
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegzitte
Aafbraeking
  • weg-zit-te