Naar inhoud springen

wiets

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wiets v /wits/

  1. get det gezag, gedaon of opgesjreve wuuert det deentj veur luuj 'nt lache te kriegen of angeszins bliej te make, meis inne vorm van e kort verhaol mit e verrassendj inj
    Gooj wietsen ónthajen is noeatj miene sterke kantj gewaes, mer ich vergaet ouch ummer die op te sjrieve.
Raod

De drie wäörd wiets, wietsj en wits deilen allemaol beteikenisse, meh kómme nörges gans euverein.

Aafbraeking
  • wiets
Net get anges gesjreve
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wiets wietse wietsen
IPA /wits/ /widz/ /witse/ /witsen/
dim. sjrif wietske wietsken wietskes
IPA /witskʲe/ /witskʲen/ /witskʲes/ /witskʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Voogwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wiets /wì:ts/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) van wie
Aafbraeking
  • wiets

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wiets /wits/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van wiete
Aafbraeking
  • wiets