Naar inhoud springen

wits

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

wits v (Nederlands: teen, wilgetak, twijg)

Sinneniem
Verbuging

witse, witske

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

wits m (Nederlands: wilg)

Sinneniem
Verbuging

witse, witske


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wits v /wɪts/

  1. e klei, rech tekske det gebroek waerdje veur manje van te make (wie van 'ne wiej)
    Witse veur manje mit te make zóchte die moferter inne brachter greendje.
  2. 'n wiets of 'n foef, veural wen dae 'n ónwaorheid in zitj
    Gooj wietsen ónthajen is noeatj miene sterke kantj gewaes, mer ich vergaet ouch ummer die op te sjrieve.
Raod

De drie wäörd wiets, wietsj en wits deilen allemaol beteikenisse, meh kómme nörges gans euverein.

Aafbraeking
  • wits
Net get anges gesjreve
Synonieme
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'n bössel witse: 'n bössel zwake van wiejenhout
  • (ram) dore wits gaon/zeen: e kwaolik kerakter kriege/höbbe
  • emes de wits biehaje: emes kóntinu kritisch behanjelen of betrachte

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wits witse witsen
IPA /wɪts/ /wɪdz/ /wɪtse/ /wɪtsen/
dim. sjrif witske witsken witskes
IPA /wɪtskʲe/ /wɪtskʲen/ /wɪtskʲes/ /wɪtskʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk


Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wits /wɪts/

  1. (neet-lemma) partitief van wit
  2. (neet-lemma) inkelveljige vorm inne positieve flexieadverbiaal van wit
Aafbraeking
  • wits

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wits /wɪts/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van witte
Aafbraeking
  • wits

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wits /wɪts/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van wete en weite
Aafbraeking
  • wits
Variaasje