zuime

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

zuime /zœ̀i̯me/

  1. (euvergenkelik) 'ne zoum ligken in e kleierstök, get veurzeen van 'ne zoum
Aafbraeking
  • zui-me
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • get korter zuime: e kleierstök korter make dore randj óm te zuime

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif zuim zuims zuimp zuime zuimen zuimtj
zuimp
zuime zuimen zuimendj
IPA /zœ̀i̯m/ /zœ̀i̯m̥s/ /zœ̀i̯mz/ /zœ̀i̯m̥p/ /zœ̀i̯mb/ /zœ̀i̯mə/ /zœ̀i̯mən/ /zœ̀i̯m̥c/
/zœ̀i̯m̥p/
/zœ̀i̯mɟ/
/zœ̀i̯mb/
/zœ̀i̯mə/ /zœ̀i̯mən/ /zœ̀i̯məɲɟ/
vergangen tied sjrif zuimdje zuimdjen zuimdjes zuimdje zuimdjen zuimdje zuimdjen zuimdje zuimdjen zuimdje zuimdjen gezuimb
gezuimp
IPA /zœ̀i̯mɟə/ /zœ̀i̯mɟən/ /zœ̀i̯mɟəs/ /zœ̀i̯mɟəz/ /zœ̀i̯mɟə/ /zœ̀i̯mɟən/ /zœ̀i̯mɟə/ /zœ̀i̯mɟən/ /zœ̀i̯mɟə/ /zœ̀i̯mɟən/ /zœ̀i̯mɟə/ /zœ̀i̯mɟən/ /ɣə'zœ̀i̯mb/
gebi-jjendje wies sjrif zuim! zuime-v'r zuimtj!
IPA /zœ̀i̯m/ /zœ̀i̯məvər/ /zœ̀i̯m̥c/ /zœ̀i̯mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif zuime zuimen gezuim ó zuime zuimen zuimentaere zuimentaeren gezuime gezuimen
IPA /zœ̀i̯mə/ /zœ̀i̯mən/ /ɣə'zœ̀i̯m/ /zœ̀i̯mə/ /zœ̀i̯mən/ /zœ̀i̯mən̥'tɛ̀:re/ /zœ̀i̯mən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'zœ̀i̯mə/ /ɣə'zœ̀i̯mən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

zuime ó /zœ̀i̯me/

  1. (gerundium) gerundium II van zuime
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • zui-me

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zuime zuimen
IPA /zœ̀i̯me/ /zœ̀i̯men/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif zuime zuimen
IPA /zœ̀i̯me/ /zœ̀i̯men/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

zuime /zœ̀i̯me/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van zuime
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van zuime
Aafbraeking
  • zui-me