aanbraeke

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aanbraeke (Nederlands: aanbreken [beginnen, aanspreken])

Verveuging

brik aan, brook aan, aangebraoke


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich braek aan mer ich braek aan det ich aanbraek ich höb aangebraoke
IPA /ɪʝ brɛ́:gʲ 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ brɛ́:gʲ 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ á:nbrɛ́:kʲ/ /ɪç‿œ̽b á:nɣəbrɒ́:kə/

aanbraeke /á:nbrɛ́:kʲe/

  1. (ergatief) beginne (van 'nen tied of tiedsdoer)
    d'n Daag waas nanneet aangebraoken of 't raengerdje al.
  2. (euvergenkelik) get veuren ieëste kieër äöpene
    Ich kan de bótter neet vinjen innen ieskas, dus ich braek waal e nuuj peksken aan.
Aafbraeking
  • aan-brae-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanbraek aanbriks
aanbrèks
aanbrik
aanbrèk
aanbraeke aanbraeken aanbrek
aanbrik
aanbrèk
aanbraeke aanbraeken aanbraekendj
IPA /á:nbrɛ́:kʲ/ /á:nbrɛ́:gʲ/ /á:nbrɪks/
/á:nbre̞ks/
/á:nbrɪgz/
/á:nbre̞gz/
/á:nbrɪkʲ/
/á:nbre̞kʲ/
/á:nbrɪgʲ/
/á:nbre̞gʲ/
/á:nbrɛ́:kʲe/ /á:nbrɛ́:kʲen/ /á:nbrækʲ/
/á:nbrɪkʲ/
/á:nbre̞kʲ/
/á:nbrægʲ/
/á:nbrɪgʲ/
/á:nbre̞gʲ/
/á:nbrɛ́:kʲe/ /á:nbrɛ́:kʲen/ /á:nbrɛ́:kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif aanbraak
aanbrook
aanbraaks
aanbrooks
aanbraak
aanbrook
aanbroke aanbroken aanbrook aanbroke aanbroken aangebraoke aangebraoken
IPA /á:nbrá:k/
/á:nbrò:k/
/á:nbrá:g/
/á:nbrò:g/
/á:nbrá:ks/
/á:nbrò:ks/
/á:nbrá:gz/
/á:nbrò:gz/
/á:nbrá:k/
/á:nbrò:k/
/á:nbrá:g/
/á:nbrò:g/
/á:nbrò:kə/ /á:nbrò:kən/ /á:nbrò:k/ /á:nbrò:g/ /á:nbrò:kə/ /á:nbrò:kən/ /á:nɣəbrɒ́:kə/ /á:nɣəbrɒ́:kən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif aanbrook aanbrooks aanbrook aanbroke aanbroken aanbrook aanbroke aanbroken aangebraoke aangebraoken
IPA /á:nbrò:k/ /á:nbrò:g/ /á:nbrò:ks/ /á:nbrò:gz/ /á:nbrò:k/ /á:nbrò:g/ /á:nbrò:kə/ /á:nbrò:kən/ /á:nbrò:k/ /á:nbrò:g/ /á:nbrò:kə/ /á:nbrò:kən/ /á:nɣəbrɒ́:kə/ /á:nɣəbrɒ́:kən/
gebi-jjendje wies sjrif braek aan! braeke-v'r aan braektj aan!
braek aan!
IPA /brɛ́:gʲ á:n/ /brɛ́:kʲever á:n/ /brɛ́:gʲ á:n/
/brɛ́:gʲɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanbraeke aanbraeken aangebraek ó aanbraeke aanbraeken aanbraekentaere aanbraekentaeren aangebraeke aangebraeken
IPA /á:nbrɛ́:kʲe/ /á:nbrɛ́:kʲen/ /á:nɣəbrɛ́:kʲ/ /á:nɣəbrɛ́:gʲ/ /á:nbrɛ́:kʲe/ /á:nbrɛ́:kʲen/ /á:nbrɛ́:kʲen̥'tɛ̀:re/ /á:nbrɛ́:kʲen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəbrɛ́:kʲe/ /á:nɣəbrɛ́:kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanbraeke ó /á:nbrɛ́:kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van aanbraeke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-brae-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanbraeke aanbraeken
IPA /á:nbrɛ́:kʲe/ /á:nbrɛ́:kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanbraeke aanbraeken
IPA /á:nbrɛ́:kʲe/ /á:nbrɛ́:kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanbraeke /á:nbrɛ́:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanbraeke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanbraeke (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-brae-ke
Variaasje