Naar inhoud springen

aanplekke

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

aanplekke (Nederlands: aanplakken, aansmeren, opsolferen)

Sinneniem
Verveuging

plek aan, plekde aan, aangeplek


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich plek get aan mer ich plek get aan det ich get aanplek ich höb get aangeplek
IPA /ɪç pl̥ækʲ çæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç pl̥ækʲ çæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:n̥pl̥ækʲ/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəpl̥ækʲ/

aanplekke /á:n̥pl̥ækʲe/

  1. (euvergenkelik) get aan get anges vas plekke (meis gezag van plekaten of reklaam)
  2. (ergatief) plekkendj aan get vas blieven hange
Aafbraeking
  • aan-plek-ke
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanplek aanpleks aanplek aanplekke aanplekken aanplek aanplekke aanplekken aanplekkendj
IPA /á:n̥pl̥ækʲ/ /á:n̥pl̥ægʲ/ /á:n̥pl̥æks/ /á:n̥pl̥ægʲz/ /á:n̥pl̥ækʲ/ /á:n̥pl̥ægʲ/ /á:n̥pl̥ækʲe/ /á:n̥pl̥ækʲen/ /á:n̥pl̥ækʲ/ /á:n̥pl̥ægʲ/ /á:n̥pl̥ækʲe/ /á:n̥pl̥ækʲen/ /á:n̥pl̥ækʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif aanplekdje aanplekdjen aanplekdjes aanplekdje aanplekdjen aanplekdje aanplekdjen aanplekdje aanplekdjen aanplekdje aanplekdjen aangeplek
IPA /á:n̥pl̥ægʲɟe/ /á:n̥pl̥ægʲɟen/ /á:n̥pl̥ægʲɟes/ /á:n̥pl̥ægʲɟez/ /á:n̥pl̥ægʲɟe/ /á:n̥pl̥ægʲɟen/ /á:n̥pl̥ægʲɟe/ /á:n̥pl̥ægʲɟen/ /á:n̥pl̥ægʲɟe/ /á:n̥pl̥ægʲɟen/ /á:n̥pl̥ægʲɟe/ /á:n̥pl̥ægʲɟen/ /á:nɣəpl̥ækʲ/ /á:nɣəpl̥ægʲ/
gebi-jjendje wies sjrif plek aan! plekke-v'r aan plektj aan!
plek aan!
IPA /pl̥ægʲ á:n/ /pl̥ækʲever á:n/ /pl̥ægʲɟ á:n/
/pl̥ægʲ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanplekke aanplekken aangeplek ó aanplekke aanplekken aanplekkentaere aanplekkentaeren aangeplekke aangeplekken
IPA /á:n̥pl̥ækʲe/ /á:n̥pl̥ækʲen/ /á:nɣəpl̥ækʲ/ /á:nɣəpl̥ægʲ/ /á:n̥pl̥ækʲe/ /á:n̥pl̥ækʲen/ /á:n̥pl̥ækʲen̥'tɛ̀:re/ /á:n̥pl̥ækʲen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəpl̥ækʲe/ /á:nɣəpl̥ækʲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanplekke ó /á:n̥pl̥ækʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van aanplekke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-plek-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanplekke aanplekken
IPA /á:n̥pl̥ækʲe/ /á:n̥pl̥ækʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanplekke aanplekken
IPA /á:n̥pl̥ækʲe/ /á:n̥pl̥ækʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aanplekke /á:n̥pl̥ækʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanplekke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanplekke (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-plek-ke
Variaasje