aansjete

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aansjete (Nederlands: aanschieten, wild aanschieten, iemand onverhoeds aanspreken)

Verveuging

sjut aan, sjoot aan, aangesjaote


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich sjeet get aan mer ich sjeet get aan det ich get aansjeet ich höb get aangesjaote
IPA /ɪç ʃè:t çæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç ʃè:t çæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:n̥ʃè:t/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəʃɒ́:tə/

aansjete /á:n̥ʃè:te/

  1. (euvergenkelik) op get sjete det m'n 't raak mer 't neet doead sjuutj (meis van wildj), emes of get verletse door d'rop te sjete
  2. (euvergenkelik) emes ónverhöds aanspraeke
Aafbraeking
  • aan-sje-te
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aansjeet aansjuuts aansjuutj aansjete aansjeten aansjeetj aansjete aansjeten aansjetendj
IPA /á:n̥ʃè:t/ /á:n̥ʃè:d/ /á:n̥ʃʉ̹ts/ /á:n̥ʃʉ̹dz/ /á:n̥ʃʉ̹c/ /á:n̥ʃʉ̹ɟ/ /á:n̥ʃè:te/ /á:n̥ʃè:ten/ /á:n̥ʃè:c/ /á:n̥ʃè:ɟ/ /á:n̥ʃè:te/ /á:n̥ʃè:ten/ /á:n̥ʃè:teɲɟ/
vergangen tied sjrif aansjoot aansjoots aansjoot aansjote aansjoten aansjootj
aansjoot
aansjote aansjoten aangesjaote aangesjaoten
IPA /á:n̥ʃó:t/ /á:n̥ʃó:d/ /á:n̥ʃó:ts/ /á:n̥ʃó:dz/ /á:n̥ʃó:t/ /á:n̥ʃó:d/ /á:n̥ʃó:tə/ /á:n̥ʃó:tən/ /á:n̥ʃó:c/
/á:n̥ʃó:t/
/á:n̥ʃó:ɟ/
/á:n̥ʃó:d/
/á:n̥ʃó:tə/ /á:n̥ʃó:tən/ /á:nɣəʃɒ́:tə/ /á:nɣəʃɒ́:tən/
gebi-jjendje wies sjrif sjeet aan! sjete-v'r aan sjeetj aan!
IPA /ʃè:d á:n/ /ʃè:tever á:n/ /ʃè:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aansjete aansjeten aangesjeet ó aansjete aansjeten aansjetentaere aansjetentaeren aangesjete aangesjeten
IPA /á:n̥ʃè:te/ /á:n̥ʃè:ten/ /á:nɣəʃè:t/ /á:nɣəʃè:d/ /á:n̥ʃè:te/ /á:n̥ʃè:ten/ /á:n̥ʃè:ten̥'tɛ̀:re/ /á:n̥ʃè:ten̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəʃè:te/ /á:nɣəʃè:ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aansjete ó /á:n̥ʃè:te/

  1. (gerundium) gerundium II van aansjete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-sje-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aansjete aansjeten
IPA /á:n̥ʃè:te/ /á:n̥ʃè:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aansjete aansjeten
IPA /á:n̥ʃè:te/ /á:n̥ʃè:ten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aansjete /á:n̥ʃè:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aansjete (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aansjete (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-sje-te
Variaasje

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aansjete /á:n̥ʃé:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van aansjiete (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van aansjiete (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-sje-te
Variaasje