aansjiete

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aansjiete (Nederlands: aanschijten, verklikken)

Verveuging

sjit aan, sjeet aan, aangesjete


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich sjiet emes aan mer ich sjiet emes aan det ich emes aansjiet ich höb emes aangesjete
IPA /ɪç ʃí:d é:mez 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç ʃí:d é:mez 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ é:mez á:n̥ʃí:t/ /ɪç‿œ̽b é:mez á:nɣəʃé:te/

aansjiete /á:n̥ʃí:te/

  1. (euvergenkelik) geheimen infermaasjen euver emes anges, wovan 't oetbringe veur dem negatieve gevolge kan höbbe, doorspelen aan 'nen angere
  2. (óneuvergenkelik) van minder waerd zeen
Aafbraeking
  • aan-sjie-te
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • Aangetrouwdj is aangesjete: Emes dae aangetrouwdj is, huuert neet ech bie de femielje.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 57.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aansjiet aansjiets aansjietj aansjiete aansjieten aansjietj aansjiete aansjieten aansjietendj
IPA /á:n̥ʃí:t/ /á:n̥ʃí:d/ /á:n̥ʃits/ /á:n̥ʃidz/ /á:n̥ʃic/ /á:n̥ʃiɟ/ /á:n̥ʃí:te/ /á:n̥ʃí:ten/ /á:n̥ʃic/ /á:n̥ʃiɟ/ /á:n̥ʃí:te/ /á:n̥ʃí:ten/ /á:n̥ʃí:teɲɟ/
vergangen tied sjrif aansjeet
aansjeit
aansjeets
aansjeits
aansjeet
aansjeit
aansjete aansjeten aansjeetj aansjete aansjeten aangesjete aangesjeten
IPA /á:n̥ʃé:t/
/á:n̥ʃɛ́i̯t/
/á:n̥ʃé:d/
/á:n̥ʃɛ́i̯d/
/á:n̥ʃé:ts/
/á:n̥ʃɛ́i̯ts/
/á:n̥ʃé:dz/
/á:n̥ʃɛ́i̯dz/
/á:n̥ʃé:t/
/á:n̥ʃɛ́i̯t/
/á:n̥ʃé:d/
/á:n̥ʃɛ́i̯d/
/á:n̥ʃé:te/ /á:n̥ʃé:ten/ /á:n̥ʃé:c/ /á:n̥ʃé:ɟ/ /á:n̥ʃé:te/ /á:n̥ʃé:ten/ /á:nɣəʃé:te/ /á:nɣəʃé:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif aansjeet aansjeets aansjeet aansjete aansjeten aansjeetj aansjete aansjeten aangesjete aangesjeten
IPA /á:n̥ʃé:t/ /á:n̥ʃé:d/ /á:n̥ʃé:ts/ /á:n̥ʃé:dz/ /á:n̥ʃé:t/ /á:n̥ʃé:d/ /á:n̥ʃé:te/ /á:n̥ʃé:ten/ /á:n̥ʃé:c/ /á:n̥ʃé:ɟ/ /á:n̥ʃé:te/ /á:n̥ʃé:ten/ /á:nɣəʃé:te/ /á:nɣəʃé:ten/
gebi-jjendje wies sjrif sjiet aan! sjiete-v'r aan sjietj aan!
IPA /ʃí:d á:n/ /ʃí:tever á:n/ /ʃí:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aansjiete aansjieten aansjiet ó aansjiete aansjieten aansjietentaere aansjietentaeren aangesjiete aangesjieten
IPA /á:n̥ʃí:te/ /á:n̥ʃí:ten/ /á:nɣəʃí:t/ /á:nɣəʃí:d/ /á:n̥ʃí:te/ /á:n̥ʃí:ten/ /á:n̥ʃí:ten̥'tɛ̀:re/ /á:n̥ʃí:ten̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəʃí:te/ /á:nɣəʃí:ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aansjiete ó /á:n̥ʃí:te/

  1. (gerundium) gerundium II van aansjiete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-sjie-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aansjiete aansjieten
IPA /á:n̥ʃí:te/ /á:n̥ʃí:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aansjiete aansjieten
IPA /á:n̥ʃí:te/ /á:n̥ʃí:ten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aansjiete /á:n̥ʃí:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aansjiete (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aansjiete (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-sjie-te
Variaasje