haan
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
haan m /hà:n/
- (veugel) 't menke vanne hin
- Aafbraeking
- haan
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Dao krejtj gènnen haan haer: Det vèltj nemes op.
- 'ne Gojen haan wuuert neet vèt: zowaal lètterlik op te vatten es det richtige manskaerele neet diek zeen.
- Es de hin weer biejen haan kump, vergitj ze-n häör eige kuke: Es e vrouwmis weer bieje geleefdje kump, vergitj ze-n häör eige kinjer.
- Es me mit get wiltj aanvange, zaet me döks 't volgendj riem:
- "Veer gaon beginne,"
- zag de vós taenge hinne;
- toe woor d'n haan al binne.
- zoea stols wie 'nen haan: hieël stols, hieël gruuets
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 147.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | haan | hane | hanen | |
IPA | /hà:n/ | /há:nə/ | /há:nən/ | ||
dim. | sjrif | haenke | haenken | haenkes | |
IPA | /hɛ̀:n̥kʲe/ | /hɛ̀:n̥kʲen/ | /hɛ̀:n̥kʲes/ | /hɛ̀:n̥kʲez/ | |
dat. | sjrif | haan | hane | hanen | |
IPA | /hà:n/ | /há:nə/ | /há:nən/ |