haan

'nen haan

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

haan m /hà:n/

1. (veugel) 't menke vanne hin

Aafbraeking

• haan

Aafleijinge

• hanekamb, haneköl, hanepoeat, hanesjrej
• kamphaan, kemphaan, sjroethaan, sprinkhaan, waerhaan

Verwantje wäörd

• hin, hoon, kepoon, kuke
• traeje

Zagswies

• Dao krejtj gènnen haan haer: Det vèltj nemes op.
• 'ne Gojen haan wuuert neet vèt: zowaal lètterlik op te vatten es det richtige manskaerele neet diek zeen.
• Es de hin weer biejen haan kump, vergitj ze-n häör eige kuke: Es e vrouwmis weer bieje geleefdje kump, vergitj ze-n häör eige kinjer.
• Es me mit get wiltj aanvange, zaet me döks 't volgendj riem:

  "Veer gaon beginne,"

  zag de vós taenge hinne;

  toe woor d'n haan al binne.

• zoea stols wie 'nen haan: hieël stols, hieël gruuets

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 147.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	haan		hane	hanen
	IPA	/hà:n/		/há:nə/	/há:nən/
dim.	sjrif	haenke	haenken	haenkes
	IPA	/hɛ̀:n̥kʲe/	/hɛ̀:n̥kʲen/	/hɛ̀:n̥kʲes/	/hɛ̀:n̥kʲez/
dat.	sjrif	haan		hane	hanen
	IPA	/hà:n/		/há:nə/	/há:nən/

In anger spraoke

• Fins: kukko
• Frans: coq m
• Ieslandjs: hani m
• Ingels: rooster, cock
• Nederlandjs: haan g
• Pruus: Hahn m
• Spaans: gallo m
• Viëtnamees: gà trống^(vi:)
• Zweeds: höns g