Naar inhoud springen

kuke

Van Wiktionary

kuke [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kuke ó /kʉ̜́:kə/

  1. (veugel) (landjboew) 't jónk van 'n hin (of 'nen angere vogel)
  2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur ströbber
Aafbraeking
  • ku-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Homoniem
Zagswies
  • Es de hin weer biejen haan kump, vergitj ze-n häör eige kuke: Es e vrouwmis weer bieje geleefdje kump, vergitj ze-n häör eige kinjer.
  • zoea dul wie e kuke: gans dul

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kuke kuken kuke kuken
IPA /kʉ̜́:kə/ /kʉ̜́:kən/ /kʉ̜́:kə/ /kʉ̜́:kən/
dim. sjrif kuukske kuuksken kuukskes
IPA /kʉ̜́:kskə/ /kʉ̜́:kskən/ /kʉ̜́:kskəs/ /kʉ̜́:kskəz/
dat. sjrif kuke kuke kuken
IPA /kʉ̜́:kə/ /kʉ̜́:kən/ /kʉ̜́:kə/ /kʉ̜́:kən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kuke /kʉ̜́:kə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van kuke
Aafbraeking
  • ku-ke