hui

hui

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hui ó > ó ~ m /hœ́i̯/

1. (landjboew) gedruueg graas, väöl gebroek es vieëvoor

Aafbraeking

• hui

Net get anges gesjreve

• heuj, huj

Aafleijinge

• huie
• huibal, huiberm, huigaat, huigraas, huiker, huikis, huiklaos, huilandj, huimaondj, huimiet, huipers, huiraek, huisjuur, huispringer, huistal, huiveldj, huiwage, huizölder

Verwantje wäörd

• baandj, graas, gromendj, hoes, opper, ruiter, sjaor
• struue

Zagswies

• hui inne kop höbbe: gein of min verstandj höbbe

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 165.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hui		—
	IPA	/hœ́i̯/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	hui		—
	IPA	/hœ́i̯/		—

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: huij

Arabisch: حشيش(ar:) m Frans: foin(fr:) m Ieslandjs: hey ó, taða v Ingels: hay(en:) Nederlandjs: hooi(nl:) ó

Perzisch: علف(fa:) Pruus: Heu ó Spaans: heno m Zweeds: hö(sv:) ó

Wirkwaord

Neet-lemma

hui /hœ̀i̯/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van huie
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van huie

Aafbraeking

• hui