Naar inhoud springen

opper

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

opper m (Nederlands: hooiopper)

Sinneniem
Verbuging

oppers, öpperke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

opper m /ɒpər/

  1. (landjboew) 'n klein miet van hui
  2. emes mit 'n hoger functie (zoeawaal inne febriek es bie de pliesse)
Aafbraeking
  • op-per
Verwantje wäörd
Zagswies
  • in oppers staon: gezag van hui

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opper oppers
IPA /ɒpər/ /ɒpər̥s/ /ɒpərz/
dim. sjrif öpperke öpperken öpperkes
IPA /œpə̽r̥kə/ /œpə̽r̥kən/ /œpə̽r̥kəs/ /œpə̽r̥kəz/
dat. sjrif opper oppers
IPA /ɒpər/ /ɒpər̥s/ /ɒpərz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]