Naar inhoud springen

keffe

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

keffe (Nederlands: keffen)

Sinneniem
Verwantje wäörd
Verveuging

kef, kefde, gekef


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

keffe /kʲæfe/

  1. (óneuvergenkelik) hieël hoeag bletsje (gezag van 'nen hóndj)
Aafbraeking
  • kef-fe
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kef kefs kef keffe keffen kef keffe keffen keffendj
IPA /kʲæf/ /kʲæv/ /kʲæfs/ /kʲævz/ /kʲæf/ /kʲæv/ /kʲæfə/ /kʲæfən/ /kʲæf/ /kʲæv/ /kʲæfə/ /kʲæfən/ /kʲæfəɲɟ/
vergangen tied sjrif kefdje kefdjen kefdjes kefdje kefdjen kefdje kefdjen kefdje kefdjen kefdje kefdjen gekef
IPA /kʲævɟə/ /kʲævɟən/ /kʲævɟəs/ /kʲævɟəz/ /kʲævɟə/ /kʲævɟən/ /kʲævɟə/ /kʲævɟən/ /kʲævɟə/ /kʲævɟən/ /kʲævɟə/ /kʲævɟən/ /ɣə'kʲæf/ /ɣə'kʲæv/
gebi-jjendje wies sjrif kef! keffe-v'r keftj!
kef!
IPA /kʲæf/ /kʲæv/ /kʲæfəvər/ /kʲæfc/
/kʲæf/
/kʲævɟ/
/kʲæv/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif keffe keffen gekef ó keffe keffen keffentaere keffentaeren gekeffe gekeffen
IPA /kʲæfə/ /kʲæfən/ /ɣə'kʲæf/ /ɣə'kʲæv/ /kʲæfə/ /kʲæfən/ /kʲæfən̥'tɛ̀:re/ /kʲæfən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲæfə/ /ɣə'kʲæfən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keffe ó /kʲæfe/

  1. (gerundium) gerundium II van keffe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kef-fe

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif keffe keffen
IPA /kʲæfe/ /kʲæfen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif keffe keffen
IPA /kʲæfe/ /kʲæfen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keffe /kʲæfe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keffe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keffe
Aafbraeking
  • kef-fe