blaffe

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

blaffe (Nederlands: blaffen)

Sinneniem
Verwantje wäörd
Verveuging

blaf, blafde, geblaf


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blaffe /blafə/

  1. (óneuvergenkelik) de klank make wie 'nen hóndj
Raod

De klank van "blaffe" is get minder zwaor wie van "bloeffe".

Aafbraeking
  • blaf-fe
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 82.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif blaf blafs blaf blaffe blaffen blaf blaffe blaffen blaffendj
IPA /blaf/ /blav/ /blafs/ /blavz/ /blaf/ /blav/ /blafə/ /blafən/ /blaf/ /blav/ /blafə/ /blafən/ /blafəɲɟ/
vergangen tied sjrif blafdje blafdjen blafdjes blafdje blafdjen blafdje blafdjen blafdje blafdjen blafdje blafdjen geblaf
IPA /blavɟə/ /blavɟən/ /blavɟəs/ /blavɟəz/ /blavɟə/ /blavɟən/ /blavɟə/ /blavɟən/ /blavɟə/ /blavɟən/ /blavɟə/ /blavɟən/ /ɣə'blaf/ /ɣə'blav/
gebi-jjendje wies sjrif blaf! blaffe-v'r blaftj!
blaf!
IPA /blaf/ /blav/ /blafəvər/ /blafc/
/blaf/
/blavɟ/
/blav/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif blaffe blaffen geblaf ó blaffe blaffen blaffentaere blaffentaeren geblaffe geblaffen
IPA /blafə/ /blafən/ /ɣə'blaf/ /ɣə'blav/ /blafə/ /blafən/ /blafən̥'tɛ̀:re/ /blafən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'blafə/ /ɣə'blafən/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blaffe ó /blafə/

  1. (gerundium) gerundium II van blaffe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • blaf-fe

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blaffe blaffen
IPA /blafə/ /blafən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif blaffe blaffen
IPA /blafə/ /blafən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blaffe /blafə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van blaffe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van blaffe
Aafbraeking
  • blaf-fe